نسل طلایی؛ اثبات توانمندی بسکتبال ایران با اتکای به استعدادهای این ورزش در سطح رقابت‌های آسیایی بود. نسل طلایی را نمی‌توان یک یا چند اسم خاص معرفی کرد اما بدون شک و هیچ‌گونه تردیدی حامد حدادی راز این نسل بود که به اتفاق یکدیگر سال‌ها در میدان آسیایی درخشیدند و در میدان المپیک و جام‌های جهانی نام بسکتبال ایران را سر زبان انداختند.
حضور در بازی‌های جهانی کشورهای اسلامی به میزبانی عربستان و کسب مدال برنز این رقابت‌ها در سال ۱۳۸۴، امیدها را بارور کرد.
محصول فعالیت‌های پیوسته بین سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۵، این بار مسئولان کمیته ملی المپیک را برای حضور تیم ملی بسکتبال در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ دوحه قطر مجاب کرده بود.
تیم ملی بسکتبال ایران پس از یک دوره غیبت، در سال ۱۳۸۵ با فردریک اونیکا، سرمربی نیجریه‌ای – آمریکایی، رهسپار بازی‌های آسیایی دوحه شد.
نناد ترایکوویچ، ولادیمیر بوسنیاک و محمدمهدی ایزدپناه بین ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ هدایت تیم ملی را برعهده داشتند اما نام «فِرِد» بعد از دان لینهان ۱۹۶۶، واسیلیسکو لوچیان ۱۹۷۰، جرج شیرالیو ۱۹۷۴ و ویتالی زاستاخوف ۱۹۹۴، جزو مربیان خارجی شد که نام‌شان در رأس هدایت تیم ملی تا آن زمان در بازی‌های آسیایی ثبت شد.
دوحه ۲۰۰۶
بازیکنان ایران:
مهدی کامرانی، صمد نیکخواه بهرامی، علیرضا هنردوست، ایدین نیکخواه بهرامی، حامد حدادی، پویا تاجیک، امیر امینی، سامان ویسی، ایمان زندی، حامد آفاق، کرم احمدیان، موسی نبی‌پور.
سرمربی: فردریک اونیکا/ مربیان: مهران حاتمی و عباس آقاکوچکی.
مدال: برنز (۲۴ آذر ۱۳۸۵)
نخستین مدال در بازی‌های آسیایی تا آن زمان
۱۹ اسفند ۱۳۲۹ دهلی‌نو…