پیتر اسکانسی بازیکن و مربی سابق بسکتبال حرفهای کرواسی است. وی در دوران بازی خود برای Jugoplastika و Maxmobili Pesaro بازی کرد. در سال 1991 به یکی از 50 بازیکن برتر FIBA معرفی شد. وی عضو ارشد تیم ملی یوگسلاوی بود که در المپیک تابستانی 1968 موفق به کسب مدال نقره شد.
پیتر اسکانسی، مربیگری خود را با تیم یوگوپلاشتیکا اسپلایت در سال 1973 آغاز کرد. وی برنده رقابتهای لیگ یوگسلاوی، کاپ یوگسلاوی و جام قهرمانی اروپا در سال 1977 شده است.
در سال 1978 او کمک مربی تیم ملی یوگسلاوی شد. از سال 1980 تا 1998، سرمربی تیمهای مختلف ایتالیایی همچون پسارو (جام در جام در سال 1983)، فابریانو، ونیز، رم و ترویزو (قهرمانی لیگ ایتالیا در سال 1992) بود.
همچنین او به عنوان سرمربی تیم ملی کرواسی، مدال تقره بازیهای المپیک سال 1992 را بدست آورده است. در فصل قبل، او سرمربی تیم نُوو متسو اسلوونی بود. در سال 2000 مدرس و مشاور برنامه همبستگی المپیک فیبا بوده است.
سختترین و مهمترین کار برای یک مربی در زمانی است که او در آغاز فصل میآید تا تیم خود را بسازد. هر زمانی که یک مربی در مورد برنامه کاری خود صحبت میکند، باید بر روی نقطه شروع تمرکز کند:
انتخاب بازیکنان.
فقط بازیکنانی که سطوح بالای روانشناسی و فیزیکی را طی کردهاند و کسانی که میتوانند یک برنامه سیستماتیک و منظم را هدایت کنند، میتوانند به مربی در راه رسیدن به اهداف خود در سال، کمک کنند.
ساختار تیمی
در این قسمت ساختار فیزیکی و روانی تیم، چیزی که در واقع شما از بازیکنان انتظار دارید را به طور خلاصه بررسی میکنیم:
- پوینت گارد (بازیساز)
ضروری نیست، ولی بهتر است که تیم، یک رهبر در این نقش داشته باشد.
همراه با کنترل توپ و شوت از راه دور خوب، این بازیکن باید سازماندهی تیم و دفاع تیمی را به خوبی بشناسد. این بازیکن همانند دست راست مربی در زمین عمل میکند.
- گارد شوتزن
من انتظار دارم این بازیکن بهترین دفاع باشد.
تیم سخت کار میکند تا او بتواند شوت بزند، اما او نیز در قبال کار آنان باید در دفاع سخت کار کند.
- فوروارد سرعتی
این بازیکن کاراکترهای مشابهی به نسبت گارد شوتزن دارد.
علاوه بر این، او باید یک ریباندر خوب باشد و شوتهای منطقهای خوبی بزند و در مقابل بازیکنان خطرناک حریف، مؤثر دفاع کند.
- فوروارد قدرتی
بازیکن بسیار مهم شماست.
او باید همانند فوروارد سرعتی، پر تکاپو دفاع کند، قادر باشد شوتهای سه امتیازی با درصد بالا بزند، بازی داخلی خوبی داشته و پاس دهنده بسیار عالی باشد. به طور ایدهآل تمامی این ویژگیها را داشته باشد.
- سنتر
این بازیکن از همه سختکوشتر است.
او در پست تحت شرایط سخت کار میکند. او مهمترین بازیکن دفاعی و بهترین ریباندر است. او انتقال را شروع میکند و به احتمال زیاد نسبت به دیگران، در حمله کمتر توپ به او میرسد. او باید بتواند در حالت پشت به سبد با قدرت حرکات داخلی را اجرا کند.
- پوینتگارد پشتیبان
این بازیکن نقش حساسی در زمین دارد.
بعضی اوقات او مهمتر از پوینتگارد شروع کننده میشود. او بازیکنی است که باید ریتم بازی را تغییر دهد. بهتر است که او و همانند پوینتگارد شروع کننده نباشد. او باید در بعضی موارد همانند حمله مقابل دفاع منطقهای، انتقال یا شوت، متخصص باشد.
- این بازیکن ویژگیهای مشابهی با 2 و 3 دارد.
(لازم نیست او پشتیبان باشد، بلکه باید متخصص باشد).
- پشتیبان 4 و 5
او ریباندر قوی و مهاجم خوبی (برای مثال: در مقابل دفاع منطقهای) است. به احتمال قوی، او نیاز به تجربه بازی بیشتری دارد.
-
- این افراد بازیکنان جوانی هستند که آینده خوبی دارند.
- مهم نیست که بازیکن داخلی یا پیرامونی باشند. به هر حال آنچه که مهم است، اینکه آنان بازیکنان آگاهی هستند که در تمرینات به سختی کار خواهند کرد. آنان نیاز به تجربه بازی دارند و مربی باید در هر زمانی که میتواند به آنان فرصت بازی کردن بدهد.
فلسفۀ اصلی من رسیدن به اتحاد و انسجام تیمی است. ما باید در تمام فصل روزانه بر روی این موضوع کار کنیم. مشکل در توسعه این انسجام است، زیرا که هر بازیکن یک حامی (نماینده او، پدر، دوست، یا یک روزنامه نگار) دارد و هر یک از این افراد میخواهند بازیکن آنان، ستارۀ تیم شود. اما تا زمانی که «تیم» یک ستاره نشود، امکانپذیر نیست.
راهحل آن به این شرح است:
هر بازیکن به تنهایی باید با قدرت دفاع کند.
ما باید هر روز در تمرینات تیم را پرورش دهیم.
در این قسمت اهداف روزانه و چگونگی رسیدن به آنها وجود دارد: - هرگز به فرد دیگری اجازه ندهید به عنوان مربی به تیم تمرین دهد.
- هیچ کس کامل نیست! آیا شما تا به حال بازیای دیدهاید که در آن بازیکنان اشتباهی نکنند؟
- بازیکنان زمانی که اشتباه میکنند، به تشویق نیاز دارند.
- شما باید به همان روشی که از ستارههای تیم خود مواظبت میکنید باید با آخرین بازیکن نیمکت خود نیز رفتار مناسبی داشته باشید. (همه بازیکنان را به یک دید نگاه کنید).
- هرگز به دلیل اشتباههای بازیکنان نگرش و شیوه بازی خود را تغییر ندهید.
- همین کافی است که بازیکنان بهترین تلاش خود را انجام دهند. شما چه توقع بیشتری دارید؟
- احترام به هر بازیکن از اصلیترین اصول است.
- ما آستانه تحمل بالا میخواهیم اما از هر راهی برای راضی کردن بازیکنان تلاش نمیکنیم و از آنان خواهش نمیکنیم تا آنچه که لازم است را انجام دهند.
- همه ما میدانیم که انسجام و وحدت تیمی در درازمدت به پیروزی بستگی دارد.
موارد مهم دیگر
- ایجاد احترام بین مربی و بازیکنان
- یک مربی همواره باید بر کیفیت بازیکنان تأکید کند.
- بازیکنان ذخیره همواره باید بایستند و همتیمی که از زمین بیرون می رود را تشویق کنند.
- به کارهای کوچکی که بازیکنان انجام میدهند، باید ارزش قائل شد اما به به اندازۀ اهمیت آنها.
- به پاس دهنده، ارزش قائل شوید و به کسی که پاس میدهد با دست علامت دهید که کارش خوب بوده است.
- به بازیکنان خود اجازه دهید در زمان خستگی به شما اشاره کنند. اجازه ندهید حریفان از آن باخبر شوند.
- بازیکنان در دفاع به همان شدت حمله بازی کنند.
- یک حرکت خوب باید به وسیله هر یک از اعضا تیم ستوده شود. بازیکنان باید به هم دیگر تبریک بگویند.
- بعد از بازی به بازیکنان خود کیفیت حریف را اشاره کنید. خیلی بد است که حریف را دستکم بگیرند.
10.مطمئن باشید که بازیکنان شما علت سریع دویدن را میدانند. آنان این کار را باید به خاطر افتخار و غرور انجام دهند. آنان سریع میدوند، چون میخواهند از دیگران بهتر باشند. سریع دویدن کمک میکند تا انسجام تیمی ساخته شود.
11. هرگز به بازیکنان خود اجازه افسردگی و ناراحتی ندهید.
12. هر بازیکن باید احساس تعلق به تیم را داشته باشد.
13مربیان، این تیم شماست! شما قوانین را آماده کنید و تیم را به احترام به آنان مجبور کنید. اجازه ندهید تا بازیکنان چه در تمرین و چه در مسابقه، در هیجان بر روی شما بایستند.
14. وقتی که بازیکنی را با صلاحدید خود تنبیه میکنید، به همه اعلام نکنید.
15. جوانترها احتیاج به نظم دارند. همه اینها باعث میشود تا خود به خود تظم به وجود آید.
16. به بازیکنان جوان فرصت دوباره دهید.
چگونه افکار و عقاید خود را به بازیکنان منتقل کنید
- به بازیکنان بفهمانید با تغییر بازیکنان در طی بازی، آنان وارد زمین نمیشوند که فقط شوت بزنند.
- ما باید بازیکنان را اصلاح کنیم، نه آنکه از آنان انتقاد کنیم. وقتی شما موارد خوب را تصحیح و یا یادآوری میکنید، بازیکنان آن را انجام میدهند.
- آنان را طی بازی و یا تمرین مضطرب نکنید.
- شما باید همواره آنان را تشویق کنید. این کمک خواهد کرد تا ذهنی قویتر داشته باشند.
- تفکر مثبت بسیار مهم است.
- ضروری نیست که همواره شما بازی را با ستارههای خود آغاز کنید. حریفان بازی خود را در برابر بهترین بازیکنان شما، آماده کردهاند. شروع بدون بهترین بازیکنان، حریف را در حالی گیج میکند که شما را تقویت روانی میکند. همچنین زمانی که شما بهترین بازیکنان خود را وارد میکنید، شدت برتری روانی شما بیشتر میشود.
- بازیکنان پشتیبان، همواره آماده تعویض باشند. با قرار دادن دست بر روی پشت بازیکن و یا با کلمۀ تشویقی برای بازیکنی که در حال بیرون آمدن از زمین است، ارزش قائل شوید.
- چه تلاشی میکنید تا طرفداران خود را خوشحال کنید: چگونه این کار را انجام می دهید؟
- یک بازیکن جوان از یک ستاره خسته، بهتر است (حداقل، برای چند دقیقه). مطمئن شوید که بازیکنان میدانند که چه زمانی میتوانند بازی کنند.
- واضح است که ما، بیش از پنج بازیکن در یک تیم لازم داریم. در ابتدا بازیکنان فکر میکنند که فقط امتییاز بگیرند. اما باید سایر مهارتها را هم توسعه دهیم. ما باید پاسکاری خوب و کمک در دفاع را هم تشویق کنیم.
- هیچ گاه بازیکنان شما، بازیکنان حریف و مربی حریف را اشتباها دستکم نگیرند.
- همیشه با مربی حریف بعد از پایان بازی صحبت کنید.
- از بهترین کاراییهای بازیکنان استفاده کنید. بعضی اوقات حتی با خوب بازی نکردن، ما میبریم.
- همواره به افتخار و غرور اصرار ورزید.
فلسفه مربیگری بسکتبال من درون ویژگیهای زیر پنهان شده است. به نظر من، مربی باید در ابتدای فصل این ویژگیها را مداوم در انتخاب بازیکنان در نظر بگیرد:
مشخصههای شخصیتهای بزرگ
- جاهطلبی
- شجاعت
- انضباط
- هوش
مشخصههای جسمانی
- قد
- سرعت
- قدرت
لازم نیست تمامی مشخصههای فیزیکی در یک نفر جمع شود. در عین حال مشخص است که فردی که قد و سرعت خوبی ندارد، شرایط لازم برای تبدیل به یک بازیکن خوب بسکتبال را ندارد. قدرت، به عنوان مؤلفه ضروری در بسکتبال مدرن، می تواند از طریق سختکوشی در سالنهای تمرین وزنه، بهبود یابد.