محمدرضا صالحیان داور بینالمللی سابق بسکتبال ایران و سرپرست سابق دبیری فدراسیون بسکتبال، در یادداشتهایی جداگانه برای سایت خانه بسکتبال ایران به وضعیت لیگ برتر بسکتبال پرداخت. قسمت دوم از این سری یادداشتها را با هم میخوانیم.
میدانید که برای شرکت در لیگ برتر ابتدا 9 باشگاه در زمان تعیین شده از سوی سازمان لیگ، اعلام آمادگی کردند.
سازمان لیگ در تصمیمی عجولانه و فاقد پشتوانه کارشناسی مجوز حضور تیمهایی از دسته پایینتر (تیمهای دهم دوازدهم لیگ یک!) در لیگ برتر را صادر کرد.
در ادامه به شرح مختصری از پیامدهای این تصمیم میپردازیم:
۱. انصراف پیش از پایان مسابقات:
مهمترین مسئلهی قابل پیش بینی، احتمال انصراف باشگاههای فراخوان شده در میانه مسابقات لیگ برتر است، از آنجا که این باشگاهها برنامه مالی و آمادگی لازم برای حضور در لیگ برتر را نداشتهاند و به علاوه با تصمیمات سازمان لیگ، عملا سقوط به دسته پایینتر اتفاق نخواهد افتاد و حتی با انصراف از ادامه مسابقات، همچنان در لیگ برتر باقی خواهند ماند، لذا منطقی به نظر میرسد که باشگاهها به جای هزینه برای حضور در مسابقات لیگ، انصراف از مسابقات را انتخاب کنند و این اقدام احتمالی به اعتبار و برند لیگ آسیب میزند.
۲. مسابقات بدون جذابیت:
پیامد بعدی این است که به دلیل فراخوان بدون برنامه از باشگاههایی که آمادگی لازم برای حضور در لیگ برتر را ندارند، اختلاف فنی تیمها فاحش بوده و نتایج تعداد زیادی از مسابقات قابل پیش بینی خواهد بود.
اختلاف 15 تا 20 امتیازی مسابقات که تعداد آنها هم کم نخواهد بود، جذابیت کافی برای جلب نظر مخاطب را نداشته، به علاوه باشگاهها متحمل هزینه برای حضور در بازیهایی میشوند که از قبل نتیجه آن مشخص است، این موضوع موجب افزایش هزینه باشگاهها برای حضور در لیگ و بر خلاف منافع آنهاست.
به علاوه اختلاف سطح بازی تیمها معمولا باعث افت کیفیت بازی تیمهای با رده بالاتر میشود و سبک بازی تیمهای فراخوان شده ممکن است باعث بروز مصدومیت برای بازیکنانی شود که باشگاهها با هزینه زیاد در اختیار گرفتهاند، این موضوع نیز از جنبهی دیگری به منافع باشگاهها آسیب میزند.
۳. اعتراض به داوری:
تجربه نشان داده است قضاوت این چنین بازیهایی بسیار دشوار خواهد بود و در این مسابقات به دلیل سبک متفاوت ارائه بسکتبال توسط دو تیم، مشکلات زیادی را برای داوران به وجود خواهد آمد و آموزش یک روزهای که فدراسیون بسکتبال برای داوران لیگ برنامهریزی نموده، برای اداره چنین مسابقاتی کافی نبوده و بازیهای زیادی از لیگ با اعتراض تیمها و مشکلات داوری روبرو خواهند شد. این موضوع در نهایت منجر به مخابره تصویر نادرست از بسکتبال خواهد شد که به جذب مخاطب جدید برای بسکتبال آسیب جدی خواهد زد، مجددا باشگاهها اولین قشر در صف زیاندهی ناشی از این تصمیمات هستند.
۴. نیروی انسانی :
مسئلهی بعدی توان اجرایی باشگاههای جدید برای برگزاری مسابقات لیگ برتر است. از آنجا که اجرای مسابقات لیگ نیاز به منابع انسانی توانمند در هر باشگاه دارد و این توانمندسازی نیروی انسانی خلقالساعه نبوده و نیاز به برنامهریزی در باشگاه دارد، با برگزاری ضعیف مسابقات، مجددا لطمهی دیگری به برند لیگ بسکتبال وارد خواهد آمد.
امید است سازمان محترم لیگ در قانونگذاری و تدوین آیین نامه شرایط کلی جامعه را در نظر گرفته با نگاهی رو به جلو و پیش بینی شرایط اقتصادی و اخذ نظر از کلیه ذینفعان لیگ بخصوص باشگاهها اقدام به قانونگذاری نماید تا مطابق اهداف تعیین شده برای برگزاری لیگ شاهد تعمیم و گسترش ورزش بسکتبال و فراهم آوردن زمینههای لازم جهت رشد و شکوفایی استعدادهای ورزشکاران این رشته در باشگاههای کشور باشیم.
محمدرضا صالحیان داور بینالمللی سابق بسکتبال ایران