بازیکن تیم ملی بسکتبال
متولد 1324 تهران
فارغ‌التحصیل علوم سیاسی از دانشگاه ملی
محسن خلخالی کوچکترین برادر در خانواده‌ای بود که به واسطه‌ی دو برادر بزرگتر وارد بسکتبال شد. مسعود و سعید خلخالی هر کدام بسکتبالیست بودند.
محسن خلخالی به خاطر جثه‌ی ریزی که داشت از همان ابتدای بسکتبالش روی حرکات فردی و تقویت مهارت شوت در بسکتبال کار کرد.
12 سال بیشتر نداشت که با تیم ششم دبستان در مسابقه‌های آموزشگاههای تهران قهرمان شد. سپس به دبیرستان رهنما، خاستگاه بسیاری از بسکتبالیست‌های دهه 30 رفت. حسن نیکو داور بین‌المللی بسکتبال و معلم ورزش مدرسه، توانمندی‌های خلخالی را در بسکتبال کشف کرد. او علاوه بر مؤفقیت در بسکتبال آموزشگاهها، جذب باشگاه شد و زیر نظر حسن کریمی در باشگاه عقاب تمرین کرد.
خلخالی طی سال‌ها به عضویت تیم‌های عقاب، تاج، دخانیات، هما، پهلوی و پرسپولیس درآمد.
بیشترین افتخارات وی؛ سه سال قهرمانی بدون شکست با تیم هما در باشگاههای تهران در اوائل دهه‌ی 50 و یک قهرمانی در نخستین دوره لیگ باشگاههای ایران (جام ولیعهد) در سال 1354 با تیم پهلوی بود.
خلخالی در یک برنامه‌ی رادیویی از مرحوم مصطفی افوضی به عنوان یکی از بهترین مربیان دوره‌ی بازی خود نام برد که هدایت تیم هما را برعهده داشت.
وی همچنین در بازی‌های آسیایی 1966 بانکوک، 1970 بانکوک (میزبان مجدد)، بازی‌های آسیایی 1974 تهران و جام ملت‌های 1973 آسیا به میزبانی فیلیپین پیراهن تیم ملی را برتن کرد.
بازیکنان تیم ملی بسکتبال در بازی‌های آسیایی 1974 تهران (1353):
نادر کاشانی، محسن خلخالی، محمدرضا مشحون، رضا اسماعیلی، مظفر بنی‌هاشمی، امیرهوشنگ سبکتکین، امیر ایلیاوی، ناصر بیگلری، جعفر قره‌خانی، رسول جوادی، عباس حیدری و سلیم شیبه. سرمربی: شیرالیو و مربی حسن ذوالفقاری‌نژاد.
خلخالی در گفتاری به نقل قولی از امیرهوشنگ سبکتکین درباره‌ی او اشاره کرد و گفت برگه‌ی امتیازات بازی ایران – فیلییپن را در مسابقات مانیل دیده که خلخالی 38 امتیاز گرفت. (آن موقع پرتاب سه امتیازی نبود).
این بازی 93 – 91 به سود فیلیپین به پایان رسید.
محسن خلخالی در تیم ملی با مربیان خارجی؛ دان لینهان، واسیلیسکو لوچیان و جرج شیرالیو کار کرد اما شیرالیو مربی مورد علاقه‌ی وی بود.
خلخالی جزو بسکتبالیست‌های محبوب و مورد توجه‌ی مجلات هفتگی و روزنامه‌های عصر خود بود.
دنیای ورزش در یکی از شماره‌های خرداد 1352 نوشت:«همه او را می‌شناسند … با آن چشمان سبز و نافذ، سیمایی شاعرانه دارد و در نگاهش نور حیات موج می‌زند…».
در همین مطلب به دلیل چهره‌ی خاص‌اش از او به عنوان «فیلسوف ورزشکار» نام برده شد.
وی در سال 1352 عضو تیم ملی دانشجویان ایران در مسابقات جهانی مسکو بود.
همچنین در ترکیب تیم ایران در مسابقات ارتش‌های جهان بازی کرد.
اوج بازی‌های باشگاهی خلخالی در تیم پرسپولیس طی سال‌های 1355 و 1356 بود که ماجرای جنجالی فینال پرسپولیس – راه آهن اتفاق افتاد.
در این مسابقه هواداران خلخالی از جمله «فروزان» ستاره‌ی زن سینما به سالن محمدرضا شاه (هفتم تیر) آمده بودند. سالن مملو از جمعیت بود و در اواخر بازی، وقتی پرسپولیس عقب بود یکی از تماشاگران وارد زمین شد و با داور مسابقه درگیری فیزیکی پیدا کرد و عامل جنجال شد…
محسن خلخالی به همراه امیر ایلیاوی دو بازیکن پرسپولیس توسط فدراسیون وقت (پرویز مصباح‌زاده) محروم شدند.
این دو بازیکن در آن سال برای نخستین بار هر کدام 50 هزار تومان پول قراردادشان بود که با علی عبدو بنیانگذار باشگاه پرسپولیس با این تیم بسته بودند.
خلخالی مدعی است او به اتفاق امیر ایلیاوی جز اولین کسانی بودند که با این مبلغ، پایه‌گذار بسکتبال حرفه‌ای در ایران شدند.
پس از بخشودگی دوران محرومیت یک ساله به سه ماه و تغییر فدراسیون مصباح‌زاده، با آمدن محمد (کمال) مشحون به فدراسیون بسکتبال، محسن خلخالی دوباره به تیم ملی برگشت و آخرین بازی‌های خود را برای تیم ملی در ارمنستان شوروی انجام داد. تیم ملی بسکتبال در سال 1357 مؤفق به شکست ارمنستان در ایروان شد.
به این ترتیب محسن خلخالی به 12 سال حضورش در تیم ملی طی دوره‌های متفاوت پایان داد.