آخرین قهرمانی بسکتبال ایران در تورنمنت بین‌المللی ویلیام جونز، در سال 1394 به دست آمد اما پس از چند دوره‌ی پرنوسان، امسال اصلاً شرکت نکردیم.
قدیمی‌ترین و باثبات‌ترین تورنمنت بین‌المللی آسیا که اعتبارش فراقاره‌ای است، جام ویلیام جونز است. این جام بنا بر یادبود ویلیام جونز دبیر کل فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا) که در زمان مسئولیتش اجازه داد تا چین تایپه به طور رسمی وارد مسابقات بسکتبال آسیا شود، از سال 1977 تاکنون هر ساله در این کشور برگزار شده است.
ایران از سال 2009 یک پای ثابت این رقابت‌ها بود و در تاریخچه‌ی مسابقات، 5 عنوان قهرمانی و دو بار نایب قهرمانی دارد.
آخرین قهرمانی ایران به سال 2015، در سی و هفتمین دوره ویلیام جونز برمی‌گردد.
2009: قهرمان
2010: قهرمان
2011: قهرمان
2012: مهرام (نایب قهرمان)
2013: قهرمان
2014: هفتم (8 تیم)
2015: قهرمان
2016: چهارم (9 تیم)
2017: هفتم (10 تیم)
2018: نایب قهرمان
2019: پنجم (9 تیم)
2020/2021/2022/ کرونا
2023: هفتم (8 تیم)
2024: غایب
ویلیام جونز به تناوب با تیم‌های آمریکایی، اروپایی و استرالیایی، جام معتبری در سطح قاره است. آسیایی‌ها از جمله تیم ملی ایران بین 2009 تا 2015، به کیفیت این رقابت‌ها قوام بخشیدند.
سیاستگذاری فدراسیون پس از سه دوره قهرمانی پی در پی تیم ملی در این تورنمنت، با شرکت دادن تیم ب تغییر کرد و یک بار نیز تیم مهرام را به جام جونز فرستاد.
برای ما هدف از این رقابت‌ها، میدان دادن به بازیکنان جوانتر تعیین شده است اما مثل پارسال که ایران نوین (ب) با هدف پشتوانه‌سازی رهسپار مسابقات شد، بی‌برنامگی در این زمینه کاملاً پیداست زیرا پس از پایان رقابت‌ها و تورنمنت «هوپس» چسبیده به آن در چین، همچو سنوات گذشته، دیگر خبری از تیم ب نشد!
کاپ جونز که همزمان در قسمت خانم‌ها و آقایان برگزار می‌شود، پارسال در یک اقدام خوب، تیم بانوان ایران برای نخستین بار در این تورنمنت به میدان رفت.
طبق اطلاع دبیر فدراسیون جواد داوری در گفت و گو با یکی از رسانه‌ها امسال هم قرار بود بانوان و آقایان در جام جونز شرکت کنند. با وجود اعلام آمادگی تیم بانوان اما میزبان به دلیل محدودیت‌های میزبانی با 6 تیم (دو تیم الف و ب چین تایپه) بازی‌های بانوان را برگزار کرد.
دبیر فدراسیون می‌گوید به دنبال حذف بانوان توسط میزبان، فدراسیون تصمیم گرفت به نشانه‌ی اعتراض در قسمت مردان هم شرکت نکند.
به این ترتیب یک فرصت دیگر از بسکتبال ایران در تابستان امسال گرفته شد. در حال حاضر فدراسیون بسکتبال برای تیم ملی، هیچ برنامه‌ای ارائه نداده است. وقتی تیم ملی بی‌برنامه و بی‌کارترین تیم است چه انتظاری بابت داشتن تیم ب داریم.
ویلیام جونز جزو فرصت‌های معدود مسابقات بین‌المللی در بسکتبال آسیاست که امسال با سوءمدیریت فدراسیون داوری از دست رفت. فدراسیونی که به دنبال رکورد ناکامی‌ها شاید پاسوز کردن مردان به خاطر تیم زنان را بهانه‌ای ساخت تا از یک افتضاح دیگر در نتیجه‌گیری تیم‌های ملی در سطح رقابت‌های برون‌مرزی جلوگیری کند و خود را در قامت مدافع حقوق خانم‌ها نشان دهد!
البته فدراسیون داوری در همین دو هفته گذشته که تیم جوانان دختر بین 7 تیم دسته دو آسیا چهارم شد، هنوز پاسخگوی ایرادات پرشمار و ناکامی این تیم نیست. در سایر ناکامی‌ها، بی‌مسئولیتی‌ها و کوتاهی‌های این فدراسیون که حالا باید «بیم از شکست» را به آنها اضافه کرد نیز نباید انتظار پاسخگویی داشت.