هاکان دمیر برای تیم ملی

هاکان دمیر

از مانیسا تا جاکارتا

جدایی را هم می‌شود در مراحلی از عشق تعبیر کرد. این جمله مد نظر مدیر باشگاه ترکیه‌ای، «مانیسا»ست که حالا اسمش مترادف با #هاکان_دمیر شنیده می‌شود. سرمربی تیم ملی بسکتبال ایران بعد از اینکه نیمکت تیم مانیسا را با انجام آخرین بازی در لیگ ترکیه مقابل گالاتاسرای ترک گفت با پیام قدردانی مدیر باشگاه به ادامه‌ی زندگی همراه با مؤفقیت در تیم ملی بسکتبال ایران فکر می‌کند.
مقصد؛ جاکارتا

جام جهانی بسکتبال ۲۰۲۳.

هاکان دمیر را دوستانش یک مربی تحول‌گرا می‌شناسند. آنان دلایلی برای ادعای خود دارند اما نزدیک‌ترین نشانه‌های آن، نتایج او با مانیسا در لیگ ترکیه است. او یک تیم ته جدولی را تحویل گرفت. مدیر باشگاه می‌گوید: «مربی‌ای که ۷ سال بالاسر تیم بود کاری از دستش برنمی‌آمد. من فکر کردم و هاکان به ذهنم رسید. او گزینه‌ی خوبی برای مانیسا بود و به جز هاکان کسی تیم را با شرایط سختی که داشت، قبول نمی‌کرد»

مانیسا با هاکان دمیر از ته جدول خلاصی یافت و تا میانه‌های جدول بالا آمد. درست موقعی که تیم در آستانه بازی سرنوشت‌ساز پلی‌آف با گالا قرار داشت پیشنهاد ایران به دست دمیر رسید. پیشنهادی که مدیر باشگاه می‌گوید بخشی از تمرکز هاکان را به‌هم ریخت. با وجود این او از نتایج تیم راضی‌ست. «خیلی‌ها می‌گفتند ما به لیگ پایین‌تر سقوط می‌کنیم».

مربیان ترک در ایران شناخته شده نیستند. چنگیز کاراداغ قبل از دیدن زمسنان تبریز از توفارقان رفت. او سابقه‌ی همکاری با هاکان داشت و زمانی دستیارش بود.

درباره‌ی هاکان باز هم توسط دوستانش شنیدم که سخت‌گیر است. بسکتبال ایران مربی سخت‌گیر مثل رایکو ترومن را در اواسط دهه‌ی ۸۰ تجربه کرد و نتیجه گرفت اما کلیت فضای عمومی بسکتبال آن دوره با تیم هاکان زمین تا آسمان فرق دارد.

این مطلب را هم مطالعه کنید؛  از آموزش در پارکینگ تا مبانی آموزش در بسکتبال / در مورد «تیم‌های پایه‌ای» ندید صحبت نکنیم / کاله – مهرام پیشرو در «پایه – ملی»

روزگاری لیگ و تیم ملی قدرتمندی داشتیم اما الان هر دوی این مؤلفه‌های رشد و بالندگی، ضعیف شده‌اند.

تحول و دگرگونی، پیش‌نیازهای خود را طلب می‌کند به ویژه در لیگ‌ها و بسکتبال پایه اما آیا هاکان همان مربی تحول‌گرایی‌ست که بسکتبال ایران به دنبالش بود؟

فهرست تیم ملی منتسب به هاکان یا اولین قاب منتشر شده از سرمربی تیم ملی به اتفاق همراهان در بازی پایانی لیگ برتر هنوز این را برای منتقدان ثابت نمی‌کند. همچنین دعوت از ۲۷ بازیکن در زمان ۸۰ روز تا جام جهانی و تأخیر در معرفی کمک‌های ایرانی که گفته می‌شود تا آخر هفته اعلام می‌کند، خوشایند مربی‌ای نیست که دوستانش او را با بن مایه‌ی تحول‌گرا معرفی می‌کنند.

بلکه انتظار قدم‌های محکم‌تری از هاکان می‌رفت آن هم در شروع برنامه‌هایش.

هر چند کار با تیم ملی در آسیا با نتایج باشگاهی در ترکیه قابل قیاس نیست و از مانیسا تا جاکارتا راه طولانی‌ست اما تا زمان شروع و ادامه‌ی کار هاکان دمیر نباید پیشداوری کرد. ابزار و امکانات و بازی‌های تدارکاتی ظرف ۸۰ روز آینده در اختیار سرمربی تیم ملی به ما نشان خواهد داد آیا هاکان دمیر همان مربی تحویل‌گرایی ست که بسکتبال ایران بهدنبالش بود!؟

دیدگاهتان را بنویسید