برخی حامیان فدراسیون جواد داوری پیش از 9 اسفند 1400 با فحش و خیالبافی علیه منتقدان به حمایت از داوری وارد صحنه شدند و همچنان به کار خود ادامه می‌دهند.
این روزها جامعه بسکتبال نسبت به مسائل بسکتبال آگاه‌تر شده و در جست و جوی عمیق‌تر ریشه ناکامی‌ها و شکست‌های بیش از 11 مورد در مسابقات بین‌المللی و علل خالی شدن فدراسیون بسکتبال از وجود مربیان و متخصصان با تجربه است. ناکامی‌هایی که بعد از روی کار آمدن جواد داوری به عنوان رئیس فدراسیون بسکتبال، کام علاقه‌مندان به این ورزش را تلخ کرد.
برخی می‌گویند داوری قبل از نشستن روی صندلی ریاست به دلیل حمایت‌های از سوی چند دسته و گروه هنوز خود را وامدار آنان می‌داند و انتصابات بعد از 9 اسفند 1400، بیانگر شدت وابستگی وی به گروههای مختلف است.
نتایج و اشتباه در تصمیم‌گیری‌های متعدد از رده‌های سنی گرفته تا تیم ملی و تیم‌های سه نفره، فرصت کارایی بیشتر را از تیم‌های ملی سلب کرد و تاکنون جز اتلاف وقت، هیچ کارکرد دیگری نداشت. همچنین بخش مهمی از اثربخشی و کارایی بسکتبال کاهش یافت.
حالا ضعف‌های پرشمار در اداره بسکتبال حواس مجمع عمومی فدراسیون را جمع‌تر کرده است و اعضای آن می‌خواهند تا تکلیف برخی تصمیم‌گیری‌ها، انتخابات و انتصابات همچنین علت بیش از 11 ناکامی در صحنه بین‌المللی برای آنان روشن شود.
حرکتی دموکراتیک در ادامه مجمع انتخابی 9 اسفند 1400. با وجود ایرادهای اساسی که بر اساسنامه مجامع ورزشی وارد است اما باید توجه داشت یکی از ضرورت‌های پیشرفت، نیازمند تنظیم گزارش‌های آگاهانه مجمع عمومی از فدراسیون مربوطه است.
برنامه‌ریزی، کلیات و ساختار گزارش و تشخیص و پیش بینی موقعیت بسکتبال با بررسی همه جانبه «گذشته، حال و آینده» و جهت‌یابی هوشمندانه سایر فعالیت‌ها، نقش مهمی در ایجاد فضای بهتر برای رشد و پیشرفت توسط مجمع عمومی دارد و تسهیل‌کننده چالش‌ها و دغدغه‌های بسکتبال است.
با وجود این، برخورد جواد داوری و سرپرست دبیری فدراسیون بسکتبال با جریان شکل‌گیری احتمالی مجمع سئوال‌برانگیز است. مسئولان فدراسیون به جای برخورد درست با مجمع عمومی (با هر چند امضاء که توسط اعضای مجمع جمع‌آوری شد) با جریان تشکیل احتمالی مجمع فوق‌العاده فدراسیون بسکتبال غیرمنطقی و غیر متعارف عمل کرده‌اند تا جایی که شنیده می‌شود از اعضای مجمع عمومی سئوال شده برگه‌ای را امضا کرده‌اند یا خیر.
حتی برخی اعضای مجمع را تهدید کرده‌اند. در همین چند هفته نیز پست‌های فرمایشی برای جلب نظر برخی اعضای مجمع به آنان پیشنهاد شده است. در صورتی که فدراسیون باید روی عملکردش متمرکز باشد. چنانچه عملکرد خوبی داشت نباید بترسد و در غیر این صورت باید گفت برخورد فدراسیون در قبال مجمع عمومی مسئولیت‌پذیر و متعهد و مطالبه‌گر، از اعتماد به نفش پایین و ضعف عملکرد مسئولان آنان نشأت می‌گیرد بنابراین می‌توان نتیجه گرفت مجمع عمومی در بهترین زمان و مناسب‌ترین نقطه وارد عمل شده است.
داوری در قبال حرکت دموکراتیک مجمع گفته «مهم نیست» و سرپرست دبیری فدراسیون می‌گوید «اقدامات ناصحیح». بوقچی‌های فدراسیون هم مثل قبل از نشستن داوری روی صندلی ریاست، با حمایت وی مشغول فحش دادن و خیالبافی علیه منتقدان هستند که سعی می‌کنم تا یک جایی مقابل آنان مثل خودشان نباشم و فعلاً محترمانه برخورد کنم. آنان فراموش کرده‌اند در مجمع 9 اسفند 1400 با 65 اعضا، 27 نفر به داوری رأی نداده بودند و لااقل انتظار می‌رفت به آرای مخالفان و منتقدان احترام بگذارند. گزاره‌ای که در حمایت از داوری تکرار می‌شود و ملال‌آور شده است اشاره به سوابق بازی ملی او و فرصت دادن به اوست که ربطی به اصول و مبانی مدیریت ورزشی ندارد و پاسخی برای ناکامی‌های بسکتبال طی ماههای گذشته نیست.
به طور کلی ورزش به عنوان یک تشکیلات گسترده و در عین حال پیچیده نیاز به داشتن مدیران ماهر و کارآمد در سطوح مختلف دارد، به همین منظور وجود مدیرانی کارآمد و اثربخش در فدراسیون‌ها امری بدیهی و اجتناب‌ناپذیر است.
با واکنش‌های نادرست و اقدامات ناصحیح فدراسیون‌نشینان و جوسازی اطرافیان ناآگاه که به نظر می‌رسد جواد داوری به حمایت این عده دل خوش کرده است، آن هم در قبال عالی‌ترین رکن تصمیم‌گیری فدراسیون که در حیطه وظایف و اختیاراتش عمل می‌کند، یک بار دیگر ثابت شد که مجموعه تصمیم‌گیرنده در سطح کلان بسکتبال کشور در خصوص اتفاقات مهم این ورزش تحلیل و راهکارهای درست و منطقی نداشته و بسیاری از علل ناکامی‌های بسکتبال در 8 ماه گذشته ریشه در مواجهه نادرست با افراد و پدیده‌های جاری در این ورزش دارد.
مجمع عمومی (نمی‌دانم چند امضا دارد یا اصلاً مجمع فوق‌العاده تشکیل می‌شود یا نه) ابتدا به ساکن دست به کار ارزشمندی زده و اعضای آن بر پویایی و نقش مفید بودن مجمع عمومی را به درستی ایفا کرده‌اند که نتایج منفی ندارد بلکه نتایج مثبت این کار به خودِ بسکتبال برمی‌گردد. یک مجمع خوب در اقتضائات زمانی نباید اجازه دهد با تصمیمات بی‌نتیجه (آن چنان که طی این 8 ماه در فدراسیون داوری شاهدش بودیم) بیشتر از 11 ناکامی امسال شکل بگیرد و تا سال بعد دو برابر شود.
حتی اگر مجمع فوق‌العاده‌ای در کار نباشد حرفش هم خوب است به شرط آنکه مجموعه تصمیم‌گیرندگان بسکتبال به جای سرپوش گذاشتن روی ضعف مدیریتی و پنهان کاری با بستن یقه تا زیر گلو و بچه حزب‌الهی بازی، همچنین با ژست مدیر جهادی، به بسکتبال فکر کنند و با مشارکت متخصصان و خبرگان، بسکتبال را از ورطه نابودی نجات دهند.