یکی می‌گفت هر میزبانی نزدیک به ۴۰ میلیون تومان برای میزبان آب می‌خورد!
لیگ برتر بسکتبال در ظواهر قرعه‌کشی‌های پرطمطراق و تبلیغات پرهزینه‌ی خود، باطنی شکننده‌ی و مترلزلی دارد. همان زوایای پنهانی که در عین تعجب ذوب آهن دو هفته بعد از شروع لیگ، تکلیفش مشخص شد و آقامنشانه وارد لیگ شد!
این در عین حال اوج ضعف برگزاری لیگ برتر است که افراد منصوب شده‌ی آن توسط رئیس فدراسیون، در هفته‌ی سوم لیگ ولنگ و وازشان! تیم می‌پذیرند!
اما ذوب آهن نباید به تنهایی حواس‌ها را از سایر حاشیه‌های لیگ برتر و ساز+مان کذایی لیگ، پرت کند. ساز+مان لیگ نه استقلال دارد و نه قادر به انجام کاری‌ست اما با پول باشگاهها و با حربه‌ی «پخش تلویزیونی» یا پلتفرم‌ها برای فدراسیون بسکتبال، دفتر و دستک ساخته است.
به درآمدهای فدراسیون + سیما از طریق این ساز+مان دقت کنید:
ورودی تیم‌ها ۶۰۰ میلیون تومان
ثبت سامانه مربیان و بازیکنان و عوامل
درصد قرارداد بازیکن داخلی
درصد قرارداد بازیکن خارجی
هزینه هتل داوران و حراست و سالن و آمبولانس و … جداگانه توسط میزبان
پخش تلویزیونی گفتن ۲۰ و کف پلتفرم‌ها ۱۰ میلیون تومان جداگانه توسط میزبان
پخش از آنتن ۱۸ میلیون تومان
پخش از آپارات ۱۳ میلیون تومان
فدراسیون و تلویزیون بدون برنامه‌ی راهبردی، شفافیت و پاسخگویی که سرنوشت این پول‌ها چه می‌شود، «پول پاشی» و «هزینه‌تراشی» برای باشگاهها را ارجح بر حداقل مدل‌های درآمدزایی کردند.
سهم باشگاهها چقدر است؟
تلویزیون به صراحت اعلام کند چند تا از این بازی‌ها مشارکتی و بازرگانی و چند تا رایگان است؟
ساز+مان لیگ وابسته و رانتی، و در حد یک کمیته در بین کمیته‌های فدراسیون فقط اسمش ساز+مان لیگ است. آنها هیچ درهم‌تنیدگی با فرصت‌ها و حمایت‌های اقتصادی از جمله جذب اسپانسر ندارند تا باری از دوش باشگاهها برداشته شود بلکه فرصتی ساخته شده تا «تازه به دوران رسیده‌های رانت‌خوار»، با حمایت‌های سیستم دولتی و بدون شناختی از مبانی مدیریتی تنها با کت و شلوار و با پول باشگاهها پز بدهند.
آسیب‌زا بودن این رویه‌های نادرست با هزینه‌تراشی برای باشگاهها را نیز به ویژه در دوره‌های اخیر در لیگ‌های ایران از جمله لیگ برتر شاهد بوده‌ایم؛ انصراف و انحلال رگباری تیم‌ها.