داوری بسکتبال ایران از سال‌های گذشته پُر از ماجراهای عجیب و غریبی بود و با ادامه‌ی ماجراهای تازه انگار تمامی ندارد.
از حذف داوران از رقابت‌های بین‌المللی گرفته تا پرتاب قندان!، همچنین کاهش سهمیه‌های داوری و ناظری بین‌المللی که امسال اتفاق افتاد، یا ارتقاء و تلاش برای تست‌زنی نورچشمی‌ها پشت درهای بسته، تا داوری بسکتبال ایران بهشت مهاجران، ماجراهای متعددی است که این نمونه‌ی آخری تازگی دارد.
داوری که 11 ماه نیست کارت درجه 2 گرفت، در درجه یک قبول شد! طبق اساسنامه‌ی خودِ فدراسیون، باید 2 سال از کارت درجه 2 گذشته باشد!
داوری مقیم ترکیه شد اما اینجا ارتقاء گرفت! بدون قضاوت در ایران!
داوری از درجه دو، تازه درجه یک شد، تست بین‌المللی نزد! چطور ممکن است یکهو داوری را ببرند تست بین‌المللی؟ آن هم پشت درهای بسته! تازه تست را هم نزند!
در سال‌های اخیر برخی داوران بسکتبال از ایران مهاجرت کردند اما هر کدام‌شان زمانی که در ایران بودند قضاوت کردند و مدارج ارتقاء را سپری کردند یا بین‌المللی شدند بعد رفتند.
اما الان داورانی داریم مقیم سایر کشورها که ارتقای خود را از مسیر داوری حتی ناظری در ایران طی می‌کنند! مورد توجه استادان و پیشکسوتان داوری هم هستند تا سفارش‌شان را برای قبولی بکنند!
حتی گفته می‌شود برخی دیگر از داوران قصد مهاجرت دارند که زیاد به گفته‌ها نباید اعتنایی کرد اما اینکه داوران مقیم سایر کشورها از ایران ارتقاء می‌گیرند یا ناظر بین‌المللی می‌شوند جای ابهام دارد.
نظیر این اتفاقات در دوره فدراسیون جواد داوری در بخش مربیان هم زیادند.