در ساعت 15:30 و بعد از دو دقیقه از شروع بازی مس رفسنجان – شهرداری گرگان، محمد شهریان اولین دو امتیازی بازی مسابقات بسکتبال باشگاههای ایران را به دست آورد. این نخستین بازی بین دو باشگاه ایرانی از آغاز همه‌گیری کرونا تا امروز بود.
به گزارش سایت خانه بسکتبال ایران؛ بازی مس – شهرداری در تالار بسکتبال آزادی برگزار شد. قرار است دیگر بازی‌های قهرمانی باشگاههای ایران هم تا کرونا هست در تهران برگزار شود و 16 تیم در دو گروه 8 تیمی به تناوب در روزهای آینده به میدان بروند.
این روش برگزاری مسابقات به صورت نیمه متمرکز به بازی‌های قهرمانی کشور در دهۀ 60 شباهت دارد. تیم‌های استانی در یکی از شهرها جمع می‌شدند و با هم بازی می‌کردند. کرونا، یک بار دیگر حال و هوای مسابقات قهرمانی کشور را برای علاقه‌مندان به بسکتبال تازه کرد.
عبور از دوران باشکوه
باشگاهها و تیم‌های بسکتبال از آغاز دوران برگزاری رقابت‌ها به صورت لیگ برتر، سال به سال به این رقابت‌ها جلوه و جلا دادند. بازیکنان در بستر رقابت‌های باشگاهی رشد کردند و جهش بسکتبال ایران در اواسط دهۀ 80 اتفاق تازه‌ای بود که با همراهی بازیکنان خارجی رخ داد.
جملۀ کلیشه‌ای « از دل یک لیگ خوب تیم ملی خوب بیرون می‌آید»، در همان سال‌ها با قهرمانی در آسیا و راهیابی به المپیک مصداق پیدا کرد. قهرمانی در جام باشگاههای آسیا نیز بر اعتبار تیم‌های باشگاهی افزود و حضور در رقابت‌های جهانی بسکتبال، مُهر تأیید دیگری بر فعالیت‌های جمعی و موفقیت‌های دامنه‌دار بسکتبال بود.
در آغاز دهۀ 90، لیگ برتر همچنان با استفاده از قدمت 10 ساله و اعتبار آسیایی، به حیات خود ادامه داد اما در سال‌های میانی این دهه، افت محسوسی داشت. نظام‌مند نبودن فعالیت باشگاهها، انحلال تیم‌های باشگاهی که در سال‌های دهۀ 80 رایج بود، ادامه یافت، مشکلات تیم‌ها در سطح کلان اقتصاد ایران از جمله نوسانات ارزی، بی برنامگی و نابسامانی در شیوۀ مدیریت بسکتبال که با تغییر مدیریت در سال 1396 ادامه پیدا کرد، چرخۀ محدود مربیان با افراد معدود که سال به سال از این تیم به آن تیم می‌روند و بالطبع یکسری بازیکنان مشخص را با خود همراه می‌کنند و … از جمله مهمترین مواردی است که می‌توان برای دلایل افت و در جا زدن لیگ برتر بسکتبال اشاره کرد.
با وجود تلاش تیم‌ها در سال‌های اخیر، لیگ برتر همچنان با سال‌های اوج خود در دهۀ 80 فاصله گرفت تا جایی که به ندرت می‌توان بازیکنانی را با استانداردهای یک دهۀ پیشتر، معرفی کرد. با اوضاع کرونا و در دوره بازگشت بسکتبال به شیوۀ مسابقات قهرمانی کشور در دهۀ 60، تلاش تیم‌ها و بازیکنان قابل تحسین است اما باز هم مشکل بتوان به داشتن مسابقاتی با استانداردهای معمول و مشخص در پایان دهۀ 90 امیدوار بود.
لیگ 16 تیمی
در سال‌های دهۀ 80، لیگ برتر بارها با 16 تیم برگزار شد. در دهۀ 90، افت فاحش لیگ برتر با کاهش تیم‌ها همراه بود تا جایی که در برخی دوره‌ها تعداد تیم‌ها به زحمت دو رقمی می‌شد. لیگ برتر با 10 تیم نیز بعد از انصراف تیم‌ها در میانه راه، شکل مطلوبی نداشت. فصل گذشته لیگ برتر با 14 تیم آغاز شد اما بعد از انصراف یک تیم با 13 تیم به پایان رسید و سرانجام در فصل 99، تعداد 16 تیم در مسابقات بسکتبال باشگاههای ایران حضور دارند. مجموع این تعداد تیم را فدراسیون با لیگ یکی‌ها و تیم کوچین ملی 2020، (تیم جوانان ایران) پر کرده است. تیمی نظیر نمایندۀ خوزستان هم یک شبه سر از مسابقات امسال درآورد که البته هنوز وضعیت روشنی ندارد.
با این حال از مدعیان این دوره از بازی‌ها می‌توان به تیم‌های شهرداری گرگان، شیمیدر، مهرام، نفت آبادان و ذوب آهن اصفهان اشاره کرد. تیم‌های اکسون، آویژه صنعت مشهد، شهرداری قزوین و مس کرمان در میانۀ جدول به رتبه‌های بالاتر چشم دوخته‌اند.