پنجشنبه، 3 اردیبهشت 1394، نوشتۀ من در روزنامه جام جم:
تماشای بازی بهنام یخچالی مقابل ستاره‌های مطرح بسکتبال جهان دل ما را قرص کرده بود که بگوییم نسل جوانی داریم و می‌توانیم به امثال یخچالی‌ها افتخار کنیم. این بازیکن جوان، توپ را به راحتی برابر «باربوسا»ی باتجربه برزیلی به هم تیمی‌های پرآوازه‌اش پاس می‌داد و برای پرتاب توپ از بالای سر «خوان کارلوس ناوارو»اسپانیایی، ابایی نداشت. یخچالی همراه سجاد مشایخی و آرمان زنگنه از تیم جوانان سال ۲۰۱۳ ایران، به تیم ملی در رقابت‌های جهانی ۲۰۱۴ اسپانیا راه پیدا کردند. کمی قبل‌تر از این بازیکنان، جوانانی مانند؛
ارسلان کاظمی، محمد حسن‌زاده و محمد جمشیدی نام خود را در میان نسل طلایی بسکتبال جا انداختند،… بهنام یخچالی با وجود سن کم، در دهۀ ۹۰ پدیدۀ بسکتبال ایران است و تعریف و تمجیدهای فدراسیون جهانی (فیبا) از این بازیکن، ما را یاد سال‌های دهۀ ۸۰ می‌اندازد که ستاره‌هایی مانند نیکخواه‌بهرامی، کامرانی، ویسی، آفاق، حدادی و… در بسکتبال ایران سر به آسمان ساییدند. قدرت بدنی خوب و مهارت‌های بهنام در بازی به ویژه پرتاب‌های سه امتیازی، توانایی منحصربه فردی به او داده تا در تیم ملی و حتی باشگاه #پتروشیمی_بندرامام با حضور جمع زیادی از ستارگان این تیم، جای خود را باز کند.
امروز(چهارشنبه) 7 آبان 1399
بهنام یخچالی، پس از دو هفته در بوندسلیگای 2 آلمان، به عنوان بازیکن هفته انتخاب شد. اگر افتخارات تحسین‌برانگیز بهنام را در یک دهۀ اخیر مرور کنیم، به پشتوانۀ خوبی قبل از اختصاص دادن لقب بازیکن هفته می‌رسیم که بهنام در تمامی این سال‌ها و بازی به بازی، روی آنها متمرکز بود. اوضاع همیشه برای بهنام خوب نبود. او چالش‌هایی هم داشت و در برخی اردوها خودش را تا آستانۀ حذف از تیم ملی دید اما خیلی زود با نحوۀ تمرین و بازی‌هایش ثابت «بهنام، اهل خط خوردن نیست». راز ماندگاری بهنام «به فکر تیم بودن» است و «تمرکز روی قوانین بازی».
بسکتبال از جنبه‌های مختلفی تشکیل شده است. یک جنبه هم رسانه‌ها هستند. سایت فیبا، رسانه‌های آلمانی، ایرانی و … فرقی نمی‌کند، مسئولیت‌های خود را انجام می‌دهند. در این میان بازیکنانی موفق هستند که در کنار همراهی و همکاری با رسانه‌ها، تحت تأثیر مطالب و گزارش‌های آنها تمرکزشان را از دست ندهند. برای بهنام که سال‌هاست روش حرفه‌ایی در بسکتبال را برگزیده، زندگی حرفه‌ایی او منجر به «توجه» روی بخش‌های مختلف بسکتبال و «تمرکز» بر بازی شده است.
بازیکنان جوان با در نظر گرفتن همۀ جوانب رشد می‌کنند. سال 1392، فیبا در گزارشی فهرستی از بازیکنان با آینده را منتشر کرد که نام بهنام یخچالی در آن دیده می‌شد. در تمام دنیا، با معرفی بازیکنان جوان می‌خواهند الگوهای جوان را به بسکتبال دنیا معرفی کنند؛ مانند ارسلان کاظمی که در رقابت‌های جهانی ترکیه با لقب «سلطان اسلم دانک»، یکی از پدیده‌های بسکتبال جهان از آسیا معرفی شد.
آنچه در پسِ این عناوین و القاب به بازیکنان جوان قرار می‌گیرد، برای همگان روشن است:
«شما وقت استراحت ندارید»!
بازیکنان جوان باید مدام تمرین کنند. مسابقه بدهند. با کیفیت آموزشی بالا و تجربه‌های تکرارشونده.
بهنام در این 10 سال، روزهای پرترافیکی در بسکتبال داشت.
لیگ برتر، تورنمنت‌های بین‌المللی اطلس اسپرت، ویلیام جونز، جام جهانی، قهرمانی آسیا، انتخابی المپیک، پنجره‌ها، لیگ چین و … تا رسیدن به بوندسلیگا2. او برای دیده شدن در این میدان‌ها «روح بازی» خود را به جا گذاشت. «عاشق جدی» نشان داد. زندگی‌اش را با «عادت‌های بسکتبال» تنظیم نکرد، بهنام، «عاشق» بسکتبال شد.
این روزها با اضطراب‌ها و انتظارهایش، به عاشقانه‌های بهنام یخچالی در تیم روستوک دلبسته‌ایم. بچۀ بام ایران در بسکتبال، نقش «بهنام و ایران» را در آلمان به درستی بازی می‌کند و همۀ ما را با پویشِ عشق خود همراه کرده است.
افشین رضاپور