سایت خانه بسکتبال ایران؛ سحر رستمی‌فر متولد شیراز است. دندانپزشک، عاشق بسکتبال.
می‌گوید تمام روز به بسکتبال فکر می‌کند.
با بقیه اعضای تیم و مربیان، پول توجیبی خودش را هزینه تیم می‌کرد. آجیل می‌خرید. همین بهانه دست بچه‌ها داد تا صداش بزنند «پسته».
دو سال پی در پی تکنیکی‌ترین بازیکن استان فارس شد اما از تیم استان خط خورد. چون در شیراز «اگر شما بازیکن مربی تیم دیگری باشید نمی‌توانید بازی کنید».
در جواب چرایی خط خوردنش از مربی شنید: «من دلم می‌خواد بازیکنان خودمو ببرم».
سرور روانی‌پور را در باشگاه و فروزنده زرآور را در دانشگاه، مربیان اثرگذار خود می‌نامد به اتفاق یک سرپرست به قول خودش درجه یک؛ قره‌خانیان.
6 دوره عضو تیم بسکتبال علوم پزشکی شیراز بود.
3 دوره قهرمان ایران
2 دوره دوم
یک دوره سوم
– چرا در دانشگاه بیشتر بازی کردید؟
در سوپرلیگ مسافرت‌ها طولانی بود. گاهی یک هفته تا 10 روز باید از دانشگاه می‌زدم. با اینکه هر روز از صبح تا 10 شب دانشگاه و تمرین بودم و بعد تا 3 صبح درس می‌خواندم.
سال 87 با تیم صدرا شیراز در سوپرلیگ بانوان سوم شدیم اما به لطف دکتر صفرپور و دکتر داودی حمایت از تیم بسکتبال در دانشگاه علوم پزشکی شیراز بی‌نظیر بود.
– الان مطب زدید وقت دارید؟
من همیشه برای بسکتبال وقت دارم اگر تیمی متحد تشکیل شود. ما به دیدگاه‌های جدید نیاز داریم. بسکتبال بانوان شیراز متحد نیست و اهالی این ورزش خودشان را جزو یک تیم نمی‌دانند.
دختران با پنانسیل خوب ناچارند به شهرها و تیم‌های دیگر بروند.
– با مربیان صحبت می‌کنم می‌گویند اسپانسر ندارند.
این هم یک مشکل روی دیگر مشکلات ماست. بسکتبال شیراز کجایی که یادت بخیر! اگر شیراز بازیکنانش را جمع کند، بین 3 تیم برتر ایران است. حیف، نسل سوخته شدیم.
– پیشترها فیلمی منتشر شد که در آن دختران از هیئت استان فارس گله‌مند بودند.
وقتی صدای ما به جایی نمی‌رسد مجبوریم اعتراض‌مان را به صورت‌های مختلف به گوش ایران برسانیم.
– خواسته‌تان چیست؟
ما «سالن تمرین و حامی مالی» می‌خواهیم. همه کارها دست هیئت نیست اما باید همه را به یک چشم ببیند.
شنیدم یک دوره تیم داشتیم اما به خاطر حاشیه‌ها، مانع حضور تیم شدند در حالی که تیم مورد نظر خودشان در بازی‌ها شرکت کرد.
هیئت باید نقش حمایتی داشته باشد.
– چه باید کرد؟
بسکتبال به خودی خود لذت دارد اما وقتی درگیر حواشی باشیم از لذتش کم می‌شود.
باید اتحاد داشته باشیم. فعلاً فقط همین.