با وجود ناکامی گسترده بسکتبال در تمامی رویدادهای بین‌المللی از جمله باخت آخر تیم ملی مقابل چین در تهران، دلیل تمجید از بسکتبال مشخص نیست.
با خبرگزاری‌ها مصاحبه می‌کنند. صدها و هزاران کلمه از قول آنان نوشته می‌شود. از دم و دستگاهی که حقوق می‌گیرند تمجید می‌کنند یا در پی موقعیت‌طلبی هستند اما در عمل هیچ کاری که بگوییم بسکتبال طی این 9 – 8 ماه یک قدم رو به جلو برداشته، دیده نمی‌شود.
تیم‌های دختر و پسر در تمامی رده‌های آسیا و سهمیه جام جهانی باختند و تیم ملی بسکتبال در آخرین بازی خود با چین، علاوه بر اشکالات فنی و مدیریتی، درگیر حاشیه‌های متعدد شده است. میانگین سنی 5 نفر شروع کننده تیم ملی بین 31 و 32 سال است و بازیکنانی که به اسم جوانگرایی طی ماههای گذشته تاکنون به تیم ملی تزریق شده‌اند روند پیشرفتی ندارند. حتی حضور بازیکنانی که در بازی‌های قبلی توسط کادر فنی به آنان اعتماد شد در آخرین بازی تیم ملی ناامیدکننده بودند.
ملی پوشان بسکتبال به چین باختند اما به لطف انصراف استرالیا و بردِ فنی مقابل این تیم و از طرفی شکست قزاق‌ها در هر دو دیدار پنجره پنجم انتخابی جام جهانی، بالاتر از قزاق‌ها ایستادند. ما با توجه به 8 سهمیه آسیا در جام جهانی دست به جیب به جام جهانی می‌رویم اما مهم بازی‌های مقتدرانه با نتایج مطلوب است که در هیچ‌یک از بازی‌ها ندیدیم.
در چنین شرایطی سعید ارمغانی سرمربی تیم ملی در گفت و گو با رسانه‌ها از وضعیتی می‌گوید که برای بسیاری از اهالی بسکتبال گنگ و نامفهوم است. انگار ارمغانی از بسکتبال در کشور دیگری صحبت می‌کند چون هیچکدام از مؤلفه‌هایی که بنا به گفته خودش نشان‌دهنده‌ی پیشرفت تیم ملی است، قابل رؤیت و ملموس نیست بلکه تمجید افراط گونه‌ای از «هیچ» است.
خیلی دردناک است که موقعیت تیم ملی را با نتایج قزاقستان بسنجیم و بدون آنکه خودمان نتایج اثرگدار بگیریم، منتظر باخت قزاق‌ها بمانیم.
ارمغانی در مورد باخت دوم با قزاق‌ها که خودش سرمربی تیم ملی بود گفته «واقعاً قزاق‌ها یک روز استثنایی را برای خود پشت سر گذاشتند» که بر خلاف فرافکنی وی باید گفت تیم ما با تیمی استثنایی که داشت و بعد از دو پنجره با ترکیب کاملی که داشت نباید به قزاقستان می‌باخت. بر خلاف بازی اول که مصطفی هاشمی در زمان ناپایدار بسکتبال و دوران اداره سرپرستی فدراسیون با کلی حاشیه‌های انتخاباتی بسکتبال به دیدار قزاقستان رفت، ارمغانی در وضعیت مناسب و پس از اردویی در صربستان، تیم را به آستانه برد. در بازی اول قزاق‌ها یک بازیکن آمریکایی با سابقه یورولیگ داشتند و ایران بدون حامد حدادی و بهنام یخچالی که 60 درصد امتیازگیری تیم را برعهده دارند، غایب بودند. در بازی دوم، ایران با ترکیب اصلی حضور یافت و قزاقستان بدون بازیکن آمریکایی.
ارمغانی در حالی از زیر نظر گرفتن لیگ برتر بسکتبال صحبت می‌کند که تا اواسط بهمن ماه و شروع اردوهای تیم ملی، در مجارستان است!
هر چند حضور او در داخل یا خارج از کشور فرق آن‌چنانی نمی‌کند وقتی بازیکنی که در تیم باشگاهش نیمکت نشین است در اردوهای ارمغانی جای ثابتی دارد!
او در شرایطی صعود تیم ملی را به جام جهانی سخت می‌بیند که ممکن است قزاقستان در ادامه انصراف بدهد! هزینه سفر قزاق‌ها به استرالیا سنگین است همانگونه که آنان پیش از این در سفر به ژاپن به مشکل مالی برخوردند. آنان در پنجره ششم و بازی مقابل استرالیا و چین ناامیدتر از مراحل قبلی هستند.