دههی ۴۰ بازیهای بینالمللی و مسافرتهای خارجی تیم ملی بسکتبال ادامه یافت.
تیم ملی در سال ۱۳۳۹ روانهی کراچی در پاکستان شد و سال ۱۳۴۱ تیم ملی چکسلواکی از تیمهای مطرح اروپا در آن زمان به تهران سفر کرد.با این مقدمات و تدارکات به نظر میرسید تیم ملی در بازیهای آسیایی جاکارتا ۱۹۶۲ شرکت کند اما همانگونه که در شمارهی قبلی شرح دادم، کاروان ورزش ایران در بازیها شرکت نکرد.
در ماههای منتهی به جاکارتا ۱۹۶۲، حسین سرودی ملیپوش المپیک ۱۹۴۸، ریاست فدراسیون بسکتبال را بر عهده گرفت. همزمان با روی کار آمدن سرودی، اردوی تیم ملی بسکتبال با تعدادی از بازیکنان تهران و شهرستانها در تهران برگزار شد.تا پیش از سال 1339 که تیم ملی به پاکستان رفت، نفرات تیم ملی را بازیکنان تهرانی تشکیل میدادند اما در این سال و در دورههای بعد بازیکنانی مثل جلال امجد، مهدی نمازیزاده، حسن جعفری از اصفهان، منصور هفتلنگ و مجید توفیق از خوزستان، عبدالله کریمزاده از خراسان و رسول اردوبادی از آذربایجانشرقی، نوبتی به تیم ملی دعوت شدند.توفیق و هفتلنگ، آرام آرام در تیم ملی موقعیت تثبیت شدهای به نسبت بازیکنان سایر استانها پیدا کردند.
بازیکنان تهرانی عبارت بودند از؛
مسعود ماهتابانی، غلامرضا واعظی، اکبر کرباسی، بیژن قهرمانلو، مرتضی آقاکوچک (مازیار)، بهروز قهرمانلو، مصطفی افوضی، مهدی بلورچی، حسن ذوالفقاری (بندر پهلوی ساکن تهران)، سیاوش انشاء، نادر کاشانی و مهدی آلاحمد.
بعد از لغو سفر بسکتبالیستها. حسین سرودی اعلام کرد؛ از 7 کشور برای برگزاری تورنمنت بینالمللی در تهران دعوت کرده است.
ابتدا تیمهای مالزی، سیلان (سریلانکا)، پاکستان، هند، عراق، افغانستان و هند به این بازیها دعوت شدند اما فقط پاکستان و عراق آمدند.
در سال ۱۳۴۴، نخستین فعالیتها برای حضور در بازیهای آسیایی ۱۹۶۶ بانکوک آغاز شد.
در این سال حسین جبارزادگان از ملیپوشان المپیک لندن، هدایت تیم ملی را برعهده گرفت و با تیم ملی ابتدا به جام بسفر رفت.
جام بُسفر در استانبول برگزار شد و ایران و ترکیه که مراودات بسکتبال خود را از سالها قبل آغاز کرده بودند به فعالیتهای بینالمللی مشترک خود ادامه دادند.
تا پیش از سال ۱۳۴۴، ترکیه در ایران اردو زد و چند بازی با تیم ملی بسکتبال در سالن محمدرضا شاه برگزار کرد.
در بازیهایی که در ترکیه برگزار شد؛ ایران مقابل تیمهای یوگسلاوی، چکسلواکی، رومانی، آلبانی، فیلیپین، یونان و میزبان به میدان رفت….