دوم مهر ۱۳۹۳ تیم ملی بسکتبال در بازیهای آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون آماده‌ی رویارویی با تیم‌های گروه E شد. ایران ابتدا هند را ۷۶ به ۴۱ مغلوب کرد.
سپس مقابل فیلیپین به زحمت ۶۸ – ۶۳ پیروز شد. صمد نیکخواه بهرامی ۲۳ امتیاز، حامد حدادی ۱۵ ریباند و مهدی کامرانی ۵ اسیست، برترین‌های تیم ملی بودند با وجود این نخستین زنگ هشدار به تیم ملی در دومین روز به صدا درآمد.
۷۵ – چین ۶۷.در بازی نیمه‌پایانی مقابل قزاقستان در آستانه‌ی شکست بودیم اما ۸۰ به ۷۸ بردیم و فینالیست شدیم.این نخستین حضور ایران در فینال بسکتبال بازیهای آسیایی بود. ایران در سال‌های ۱۹۵۱، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ مدال برنز بر گردن انداخت اما در اینچئون ۲۰۱۴ کمترین بخت ما مدال نقره بود.
یازدهم مهر ۱۳۹۳، تیم‌های ایران و کره جنوبی در فینال بسکتبال بازیهای آسیایی به میدان رفتند. بازی‌هایی که در آن چین به نیمه‌نهایی نرسیده بود و ژاپن و قزاقستان رده‌بندی را برگزار کرده بودند. در غیاب چین و با توجه به قهرمانی ایران در جام ملت‌های ۲۰۱۳، و قدرتمندی بیشتر تیم به نسبت ۲۰۱۰، بسباری قهرمانی تیم ملی را پیش بینی کردند اما یک مانع بیرون‌زا «میزبانی با تماشاگر کره» و دیگری درون‌زا «اتکای به فرد تا بازی تیمی» که از ابتدا مشکل نحوه‌ی بازی تیم ملی بود، پیش بینی را به هم زد.
ایران ۷۷ – کره ۷۹
در این بازیها به ویژه دیدار پایانی، نبود ارسلان کاظمی حس شد که قبل از بازیها بنا به دلایل غیر فنی خط خورده بود.
بعد از بازیها باشگاه خبرنگاران؛ در گزارشی از کارشناسان و بازیکنان تیم ملی، علت را جویا شد. بیشتر اعضای تیم باخت را بیشتر به روز بد در بازی فینال و نداشتن انسجام تیمی مربوط دانستند در حالی که نظر کارشناسان روی خوب نبودن مجموع عملکرد تیم در بازیها بود.
به این ترتیب بهترین بخت بسکتبال ایران برای مدال طلا در ادوار بازیهای آسیایی از دست رفت اما نخستین نقره‌ی این بازیها در اینچئون ۲۰۱۴ نصیب ما شد. در میان اشک و حسرت و غم.