مروری بر تاریخچه بسکتبال ایران در بازی‌های آسیایی – 15 / به یاد آیدین

مروری بر تاریخچه بسکتبال ایران در بازی‌های آسیایی - 15 / به یاد آیدین

این گفت و گو را من چند روز پس از مدال برنز بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ با آیدین و صمد نیکخواه بهرامی برای روزنامه جام جم گرفتم.
دقیقاً ۷ دی ۱۳۸۵. یک سال قبل از فوت آیدین. برای ارزیابی بیشتر بازی‌های دوحه بد ندیدم برش‌هایی از گفت و گو با زنده‌نام آیدین نیکخواه‌بهرامی را در اینجا بیاورم.

برنز بسکتبال آسیا راضی‌تان کرد؟
راضی شدیم، اما حق‌مان دومی بود. اگر بازی نیمه نهایی را به قطری‌ها نمی‌باختیم…. در هر صورت مقام سومی پس از 55 سال نمی‌تواند بد باشد.

فکر می‌کنید چه عواملی این اتفاق خوب و بزرگ را رقم زد؟
اردوهای تمرینی به خوبی پشت سر گذاشته شد. بازی‌های خوبی را هم در ترکیه انجام داده بودیم. این بازی‌ها عامل اصلی هماهنگی تیم در بازی‌های آسیا شده بود و توانستیم نتیجه بگیریم، به ویژه در لحظه‌های حساس، تیم ما همبستگی لازم را حفظ می‌کرد و در بازی‌های دوحه دیدید که چگونه روی این همبستگی و انسجام نتیجه می‌گرفتیم.

یکی از دغدغه‌های فکری کارشناسان پیش از اعزام تیم به دوحه این بود که شاید تیم ملی به اهدافی که از بازی‌های تدارکاتی در پی آن است، دست نیابد. آیا واقعا بازی‌های تدارکاتی ما اهداف و دورنمای کار تیم را مشخص کرده بود؟
شاید روی شبیه سازی حریفان چندان فکر نکرده بودیم، اما واقعا رویارویی با حریفان در بازی‌های تدارکاتی مثبت بود. در بازی‌های تدارکاتی معمولا به فکر نقاط ضعف هستیم از نظر تکنیکی، بدنی و ذهنی. در چند بازی تدارکاتی بخش‌های اصلی این امور بررسی شده بود.

قبول دارم درس‌های این بازی‌ها گرانبهاتر است اما پس از موفقیت باید موشکافی کرد. ما تیم‌ها و دوره‌های آتی هم داریم. آیا حالا که برنز گرفتیم تدارکات را به همین منوال ادامه بدهیم یا این که باید تغییراتی ایجاد کنیم؟
بازی با تیم‌های بزرگ و در کلاس جهانی برای تیم‌های ملی بسکتبال سودمند است، حتی اگر با اختلاف فاحش ببازیم. ارتباط، فاصله‌ها را کم می‌کند. سال‌های پیش ما حتی از بسکتبال همسایگان خود خبر نداشتیم اما حالا وضع فرق کرده است. ما باید با همه نوع سبک‌ها در طول یک سال بازی کنیم. روسیه ، ژاپن ، ترکیه و حتی عرب‌ها.

این مطلب را هم مطالعه کنید؛  سوریه، مهمانی غیرمنتطره

چه چیزهایی به بسکتبال ایران اضافه شده است که می‌تواند کره جنوبی را شکست دهد؟ سقف آرزوهای بسکتبال ما کجاست؟
به المپیک چین امیدواریم. این سقف آرزوهای ماست، اما برای رسیدن به آن، کار آسانی در پیش نیست. موفقیت معنایش این نیست که امروز بردیم بنابراین فردا هم می‌توانیم ببریم. تیم ملی بسکتبال در شرایط فعلی شناسه‌های خوبی دارد. میانگین سنی تیم 24 سال است و قد تیم هم 1.96 سانتیمتر….

دیدگاهتان را بنویسید