سوریه دومین حریف ایران
امروز ایران – سوریه 17 و 30
بازی اول با لبنان؛
مدیریت خطا
مدیریت زمان
مدیریت تعویض
نداشتیم.
«خطا» زیاد کردیم. به ویژه اصلیها.
«زمان»هایی که تیم بالا بود، ضعف بازیگردانی، برای حفظ برتری و کنترل بازی در زمین مشهود بود.
دلیل برخی «تعویض»ها مشخص نبود. شاید به خاطر تعدد تصمیمگیری به ویژه با نشستن مشاور فنی روی نیمکت بود.
ایران، 54 ریباند که 20 «ریباند حمله» داشت. مجموع ریباند لبنان 36 و ریباند حمله آنها نصف تیم ما بود. با این قدرت توپگیری از سبد و مالکیت بیشتر واقعاً حیف شد که باختیم.
فرصت 24 ساعته تا بازی دوم، وظیفهی افراد نزدیک به تیم را بیشتر میکند. دیروز بازی تیم از «موضع احساسی» ارزیابی شد. مثل:
«قبلاً به لبنان با اختلاف بیشتر باخته بودیم اما این بار با دو امتیاز باختیم».
«خود کوچکانگاری» را دور بریزیم. همان کوارتر اول فهمیدیم از پس لبنان برمیآییم اما کل بازی ذهنیتمان روی با «اختلاف کمتر» باختن بود تا «بردن».
هر کدام از بازیکنان امتیازآور ما در 4 سال گذشته دستکم در 6 – 5 تورنمنت سه نفره و بسکتبال آسیایی و جهانی بازی کردند. در مسابقههای فصل پیش با تعدادی بازیکن خوب خارجی تنه به تنه شدند. به جز #عیساییان که 20 سال بازیکن تیم ملی است و تجربه بالا و سابقه تمرین در آمریکا دارد، ستون تیم را نفرات با تجربه تشکیل دادهاند که حداقل 10 سال سابقه بازی در تیم ملی و بهترین تیمهای باشگاهی دارند.
تیم ایران به لحاظ قدی بعد از قزاقستان، به همراه لبنان بلندترین تیم مسابقههاست.
نمیگویم شرایط قبل از بازیها برای این تیم ایدهآل بوده. همچنین از محدودیت و ممنوعیتها باخبرم مثلاً اگر بازی تدارکاتی داشتیم وضعمان بهتر بود اما با وجود همه مشکلات از قبیل؛ بی تفاوتی نایب رئیس بخش زنان به خاطر سفر به آمریکا، اشتباه کادر فنی در انتخاب برخی بازیکنان، و اشتباههای «کوچینگ» در بازی دیروز؛ «تیم» خوبی داریم.
روی نقاط مثبت این «تیم خوب»، بیشتر تمرکز کنیم.
تفاوتهای سوریه
آخرین تصویر ما از بسکتبال سوریه، بازی تیم الثوره در جام باشگاههای عرب بوده که شاکله تیم ملی این کشور را تشکیل داده است. به اتفاق براون بازیکن تبعه.
سوریها بر خلاف لبنانیها، در دفاع جنگندهتر و در حمله جسورترند اما به نسبت لبنانیها و تیم ما تجربه کمتری دارند. در بازی دیروز #دنسون بعد از دو لبنانی، سومین بازیکن مؤثر تیمش بود. در مورد بازیکنان تبعه یک خط کلی وجود دارد که هنوز با شرایط جدید هماهنگ نیستند.