آموزش ریباند کردن در بسکتبال

سایت خانه بسکتبال ایران؛ با وجود تاکید مداوم مربیان بسکتبال بر ارتباط مهم بین ریباند کردن و پیروزی در یک بازی، بسیاری از بازیکنان همچنان از اهمیت ریباند کردن در بسکتبال غافل اند.

ممکن است ریباند کردن تلاش بزرگی نباشد، اما توانایی یک تیم برای ریباند با موفقیت های آنها رابطه مستقیم دارد.

دلیل این امر ساده است:

ریباند راه اصلی برای به دست آوردن توپ از حریف و نگه داشتن مالکیت است و هرچه مالکیت شما بر توپ بیشتر باشد، تیمتان فرصت های بیشتری برای کسب امتیاز خواهد داشت.

اصول ریباند بسکتبال

هر بازیکن،بدون توجه به محدودیت های دفاع و حمله تیمش، می تواند در ریباند برتر باشد.ریباندرهای برتر علاوه بر اینکه باید تهاجمی بازی کنند، باید اصول ریباند و جایگیری را نیز بفهمند. شما صرف نظر از قامتتان باید در زمان تمرین،ریباندهایتان را کنترل کنید و این تکنیک ها را در تمرینتان اعمال کنید.

مراحل زیر را دنبال کنید تا برای ریباند کردن جای گیری مناسب داشته باشید و در مکان مناسب قرار گیرید:

۱-تفکر ریباندر را اتخاذ کنید

تبدیل شدن به یک ریباندر خوب نیاز به قد بلند یا حتی پرش عالی ندارد. چارلز بارکلی-بازیکن برجسته NBA در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی – معمولا توپ را از روی دست بازیکنان بلند تر از خودش ریباند می کرد.این بازیکن ۱۹۸ سانتیمتری کوتاه ترین بازیکنی است که بیشترین ریباند را در میان همه بازیکنان لیگ در یک فصل ( ۸۷ – ۱۹۸۶) کسب کرده است.

پس برای ریباند کردن چه چیزی مورد نیاز است؟

سرسختی و خواستن. ریباندر های نخبه میل سیری ناپذیری در گرفتن توپ دارند. بنابراین اولین قدم در مسیر تبدیل شدن به یک ماشین ریباند، این است که ذهنیت یک ریباندر را کسب کنید.

اما حتی مصمم ترین بازیکنان نیز اگر برای ریباند کردن آماده نباشند، در یک وضعیت نامساعد قرار می گیرند. بهترین راه برای این که مطمئن شوید همیشه برای ریباند هر توپی آماده اید این است که با خودتان فرض کنید هیچ شوتی گل نمی شود.

اگر شما به هر توپ شوت شده به سمت سبد، به عنوان شانسی برای ریباند نزدیک شوید همیشه برای ریباند آماده خواهید بود.

۲-شوت را ببینید، شوت را بخواهید

ممکن است این مرحله واضح به نظر برسد، اما اغلب بازیکنان (به خصوص مبتدیان) در زمان تقلا برای دفاع کردن، مسیر توپ و / یا مسیر پرتاب کننده توپ را گم می کنند.

ریباند کننده ها می توانند اطلاعات مربرط به ریباند مثل جهت و فاصله تقریبی را با تماشای مسیر توپ پس از رها شدن آن از دست شوت زننده رصد کنند.

همچنین بد نیست عادت کنید هر زمان که بازیکن حریف اقدام به شوت زنی کرد،فریاد بزنید “شوت”.

این فریاد شما به هم تیمی هایتان هشدار خواهد داد که یک نفر شوت زده است.

(اگر اهل تماشای مسابقات NBA باشید احتمالا فریاد “short” بازیکنان در زمان پرتاب های پنالتی که کوتاه هستند را شنیده اید.)

۳-باکس اوت (Box Out)

هنگامی که شوت در هوا است هنگام باکس اوت کردن است.

اصطلاح “Box Out” که با نام “block out” نیز شناخته می شود، به عملی آنی و زودگذر که راه بازیکن حریف به سمت توپ را می بیند گفته می شود.

مهمترین نکته برای بازیکنان مبتدی این است که هدف از باکس اوت به دست آوردن جای بهتر در هنگام ریباند است.

معمولا نزدیک ترین بازیکن به سبد فردی است که برای ریباند اقدام می کند. اما هر زمان که شوتی زده می شود یک ریباندر خوب باید هرچه در توان دارد انجام دهد تا بین حریف و سبد قرار بگیرد.

یک نکته جالب:

“یک مطالعه ۱۰ ساله که در آن ریباندها و درصد پیروزی های تیم های NBA مورد بررسی قرار گرفته بود، نشان داد تیم هایی که ریباند بیشتری انجام داده اند در ۸۰ درصد مواقع بر حریفشان پیروز شده اند.”

یکی از موثر ترین راه ها برای باکس اوت کردن این است که در زمان بالا رفتن توپ، پای جلوی خود را محور کنید (و با پشت خود به حریف فشار وارد کنید).

این حرکت بازیکن حریف را پشت شما قرار می دهد و شما را در موقعیت ایده آلی قرار می دهد که یک ریباند تضمین شده انجام دهید.

شما همچنین می توانید زمانی که با حریف رو در رو هستید باکس اوت انجام دهید. قسمت اعظم عمل ریباند باید حتی قبل از آنکه توپ به حلقه برخورد کند، انجام شده باشد.

در اینجا به نکاتی اشاره می کنیم که تا در زمان باکس اوت کردن در ذهن داشته باشید:

• تماس برقرار کنید:

اهمیت پیدا کردن بازی کردن حریف و بلافاصله تماس برقرار کردن با او نکته ای است که روی آن زیاد تاکید می شود.

حفظ تماس با شخصی که شما در حال جلوگیری از ریباند توپ توسط او هستید، به شما امکان می دهد تا مکان آن بازیکن را تعیین کنید، که به نوبه خود توانایی قرار گرفتن در موقعیت مناسب را به شما می دهد.

• موضعی گسترده اختیار کنید (مثلا با باز کردن پاها):

هدف اصلی جلوگیری از دسترسی حریف به توپ است. حفظ یک موضع گسترده به شما اجازه می دهد تا فضای بیشتری را در اختیار بگیرید.در این صورت حریف از شما و توپ فاصله می گیرد و کارش بسیار سخت تر خواهد شد.

• بازو هایتان را به سمت بیرون باز کنید:

باز کردن بازو ها مانعی برای حریف ایجاد می کند که سعی می کند در اطراف شما قرار گیرد.

اهرم ایجاد کنید:

اهرم کردن (پا) به شما امکان می دهد موقعیت خود را در مقابل بازیکنان قویتر و بلند تر حفظ کنید.

۴-قاپیدن توپ

اگر شما به اندازه کافی باکس اوت انجام داده باشید،باید یک مسیر تمیز و بدون مانع به سمت توپ، بعد از کمانه کردن آن پس از برخورد با حلقه (یا تخته) داشته باشید.

با یک حرکت انفجاری به سمت توپ حرکت کنید و آن را با بیشترین سرعت ممکن بقاپید.

۵-محافظت از توپ

هیچ شکی در این مورد نیست که به خاطر کار زیاد،ریباند کردن می تواند طاقت فرسا باشد.

کاری که شما بعد از یک مبارزه برای ریباند کردن توپ اصلا دوست ندارید انجام دهید این است که توپ را لو بدهید، اما متاسفانه این اتفاق اغلب برای خیلی ها می افتد.

یک بازیکن ممکن است تلاش فوق العاده ای برای انجام یک ریباند مطمئن انجام دهد،اما به دلیل محافظت ضعیف از توپ را دوباره به تیم حریف بدهد.

اتخاذ روش های محافظت از توپ خوب، مانع از وقوع چنین اتفاقی برای شما خواهد شد.

۶-دادن پاس در رو (خروجی)

ریباند کردن و پیروزی وابستگی متقابل دارند،چراکه ریباند بیشتر به معنای فرصت های کسب امتیاز بیشتر است.

دادن پاس در رو به یک بازیکن پست گارد بهترین گزینه است. یک پاس خروجی سریع به شما اجازه می دهد تا یک حمله جهشی را از دفاع خود شروع کنید.

مروری بر مزایا

تسلط بر اصول ریباند شما را به یک ریباندر خوب تبدیل می کند، اما فاکتورهای غیر قابل لمسی چون میل و سرسختی است که یک ریباندر نخبه را از یک ریباندر متوسط جدا می کند.

این حرف کلیشه ای که “جایی که اراده هست،راهی نیز خواهد بود” کاملا در مورد ریباند کردن درست است.

[block id=”french-basketball-training”]