نکته‌هایی برای مربیان – 6/رسیدن به دریبل حریف
یک سئوال دفاعی در مورد رسیدن به دریبل حریف:
آیا شما در تیم‌های پایه اعتقاد دارید بازیکن‌تان موقع دریبل حریف، برای توپ‌ربایی برود؟
من متوجه شده‌ام انجام این کار منجر به تماس بدنی می‌شود به ویژه هنگامی که آنها می خواهند جلوی یک ضد حمله را بگیرند.
یک توپ‌ربایی از کراس اوور، یا جلوگیری کردن از دریبل ایستاده حریف، مناسب است اما نظر شما زمانی که بازیکن حریف با دریبل در حال حرکت است، چیست؟
من با مدافعانی که برای توپ‌ربایی می‌روند مشکلی ندارم به شرطی که آنها قادر به کنترل بازیکن صاحب توپ باشند.
به ندرت پیش می‌آید این تلاش‌ها منجر به بازی کثیف در بسکتبال شود.
اگر بازیکن خاصی مدام با نگهدارندۀ توپ تماس بدنی داشت و خطا می‌کرد من او را به کناری فرامی‌خواندم و به او توصیه می‌کردم دستان خود را به حالت باز کنترل و توپ را به سمتی هدایت یا مهار کند.
من هرگز اجبار نمی‌کنم برای توپ‌ربایی از دریبل نروند اما آن را به عنوان یک قانون تیمی اجرا نمی‌کنم زیرا فکر نمی‌کنم مشکل رایجی باشد.
اگر مربیان بازیکنان را به دست انداختن به توپ تشویق می‌کنند (من همکارانی دارم که واقعاً برای این نوع دفاع فشار می‌آورند) ، این یک داستان متفاوت است.
این می‌تواند منجر به بازی‌های خطرناک شود. این کار را نکنید و در عوض، به بازیکنان خود بیاموزید که بین حریف و سبد خود بچسبند. فقط وقتی فرصت ایجاد می‌شود برای زدن توپ از موقعیت خود خارج شوند.
آیا این مطلب برایتان مفید بود؟
اشتراکگذاری پست
