نکاتی در مورد «پاس سینه»
سایت خانه بسکتبال ایران؛ مربیان در تمام سطوح ورزش اهمیت «اصول» را درک کرده و برای آن ارزش قائل میشوند و آموزش و تمرین این مهارتها را در جلسات تمرینی خود لحاظ میکنند.
ما به 5 کار اساسی در بسکتبال اشاره میکنیم:
یک پایه محکم برای اولویت بندی مربیان در تمام سطوح.
پاس دادن، یک مهارت چالشبرانگیز برای آموزش، تمرین، توسعه و اصلاح است.
یکی از برنامههای متداول با تیمها و مربیان استرالیایی که برای مسابقات بینالمللی به ویژه به اروپا سفر میکنند، مهارتهای پاس دادن تیمها و ورزشکاران ماست.
ما باید در نظر بگیریم چگونه این جنبه مهم بازی را میتوان در برنامههای خود گنجانید.
پاس سینه Chest pass هنوز وجود دارد.
یکی از برداشتهای اشتباه متداول این است که «پاس سینه» دیگر بخشی از بازی نیست. مربیان به سرعت به پاس دادن با دست بیرون اشاره میکنند که از مهارتهای مهم و مرتبط هستند اما بسکتبال بازی مطلق نیست. بازیکن در بسکتبال مدرن به انواع پاس نیاز دارد.
در رقابتهای اخیر جام جهانی جوانان زیر 19 سال در #لتونی، تیمهای نخبه توانستند با توانایی خود در حرکت به موقع توپ (پاس سینه) به شوتهای فوقالعاده، با درصد بالایی در بازی انتقالی برسند. (ویدئوها).
در بازیهای المپیک توکیو، توانایی بازیکنان در هر موقعیتی برای ایجاد پاس در حین حرکت بسیار خیره کننده بود. با پرش و توقفهای ناگهانی برای اجرای یک شوت سریع.
بدون تردید انتقال حرکت و توانایی انجام کارهای مختلف بسیار مهم است.
یک ضربالمثل قدیمی مربیگری:
«پاس تا زمانی که دریافت کننده آن را نگیرد مسئولیت مستقیم با شماست».
برای اینکه فرایند مهارتی پاس سینه به موقع و به طور مثال در (ویدئو)، روی سبد داده شود، دریافت کننده باید خود را در کسری از ثانیه از مدافع جدا کرده و هنگام رسیدن توپ را مشخص کند.
این نکتهای نیست که شما آموزش میدهید بلکه این همان نکتهای است که شما باید در اولویت قرار دهید.
در آموزش پاس مانند هر مهارت یا مفهومی، هرچه بیشتر بازیکنان را در معرض اجرای مهارت در محیطی شبیه به بازی قرار دهید، آنها بهتر خواهند بود.
در طول تمرین، بازیکنان پاسهای مختلفی میدهند. چالش شما این است که لحظه قابل آموزش را بشناسید، بازخورد ارائه دهید و پیروزیهای کوچک را جشن بگیرید تا نشان دهید برای این مهارت مهم ارزش قائل هستید.