تماشای کار یک شوتزن حرفه‌ای بسکتبال ، مانند گوش دادن به یک شعر است. این حرکت شگفت انگیز بسکتبال مانوری است که گاهی اوقات چنان با ظرافت و برازندگی توسط شوتزنان حرفه‌ای اجرا می‌شود که باور این موضوع که آنها با یک توپ بسکتبال در دستشان متولد شده‌اند را آسان می‌کند.
اما اشتباه نکنید: شوتزنان قهار از ابتدا شوتزن متولد نمی‌شوند بلکه خود را به شوترنانی بزرگ تبدیل می‌کنند.
برای اینکه بتوانید به طور مداوم شوت‌های بزرگ بزنید باید چه چیزی داشته باشید؟
ممکن است پاسخ کمی تعجب آور باشد. تبدیل شدن به یک شوتزن عالی نیاز به قد بلند،سرعت زیاد و حتی پرش عمودی زیاد ندارد.
تمام شوتزنان نخبه در یک مورد مشترک هستند و آن درک قوی از مکانیک شوتزنی صحیح است.
در این مقاله مکانیک شوت پایه برای شوت شرح داده می‌شود و اجزای اصلی یک شوت و اهمیت هر قسمت بررسی می‌شود.
از پایین به بالا
بازیکنان مبتدی و حرفه ای اغلب از اهمیت حرکت پاها و تعادل در زمان شوت زدن غافل می شوند،اما توسعه مکانیک های شوت زنی صحیح با پاها آغاز می شود.
به منظور ایجاد یک تکیه گاه قوی و متعادل،پاهای شما باید به اندازه عرض شانه باز شده باشد و پای غالبتان کمی جلوتر باشد.علاوه بر این زانوهایتان باید کمی خم شده باشد.
یک تکیه گاه مستحکم به شوت زننده اجازه می دهد به جای تکیه کردن بر قسمت بالای بدن خود برای تولید نیرو،از پاهای خود استفاده کند.تکیه کردن بر پاها به عنوان منبع نیرو و توان اصلی،به شما اجازه می دهد تا از خستگی جلوگیری کنید و به ثبات شما در زمین کمک می کند.
آناتومی یا ساختمان شوت
اگر پاها موتور محرک شوتزنی هستند، دست‌ها نیز دستگاهی هستند که مسئولیت فرمان‌دهی و هدایت را بر عهده دارند. هنگامی که یک شوت درست به سمت هدف نمی‌رود، دلیل آن در بیشتر موارد نقص در مکانیک شوتزنی قسمت بالای بدن است.
در اینجا مهمترین قسمت‌های یک شوت را جدا می‌کنیم:
موقعیت دست
موقعیت دست یک بازیکن تاثیر قابل توجهی در نتیجه نهایی یک شوت دارد. بنابراین باید تکنیکی بی عیب و نقص داشته باشیم. دست غالب بازیکن در زمان شوت زدن، بخش اعظم کار را انجام می‌دهد، بنابراین باید به طور مستقیم در مرکز توپ قرار گیرد.
دست دیگر فقط برای دادن تعادل به توپ استفاده می‌شود.
بسیاری از مربیان دست غیر غالب (دست نگه دار) را مانند تکه تخته‌ای که در انتهای کتاب‌های کتابخانه قرار می‌گیرد تا آنها را صاف نگه دارد، در نظر می‌گیرند تا موقعیت و عملکرد آن را بهتر نشان دهند.
نکته مهم:دست غیر قالب
وقتی برای اولین بار در حال یادگیری چگونگی شوت زدن هستید، بهتر است به دست غیر غالب خود اجازه دهید در هنگام انجام حرکت شوت، به پهلو سقوط کند تا به بدن خود آموزش دهید که بر روی این دست تکیه نکند.
نگه داشن و رها کردن
بازیکن نباید توپ را بیش از اندازه در دست خود نگه دارد طوری که انگار قرار است تا قیامت در دستش بماند. توپ باید در نوک انگشتان شما قرار گیرد و نباید با کف دست آن را لمس کنید. انگشتان باید به اندازه کافی دور توپ پخش شوند تا پوشش خوبی روی توپ ایجاد کنند.
بیشترین فضا باید بین انگشت سبابه و انگشت وسط باشد. این دو انگشت مهمترین انگشتان در زمان شوت زدن هستند که جهت شوت را تعیین می‌کنند و به ایجاد چرخش توپ کمک می‌کنند.
موقعیت آرنج
آرنج باید به طور مستقیم و راست در زیر دست قرار گیرد و مستقیما به سمت سبد اشاره کند. اگر به آرنج‌تان اجازه دهید از تراز خارج شود، حتی اگر مقدار این انحراف کم باشد، به طور قابل توجهی بر دقت شوت شما تاثیر می‌گذارد. این انحراف آرنج شایع‌ترین نقص مکانیکی در میان شوتزنان تازه کار است.
همه قطعات را کنار هم قرار دهید
حالا که شما تا حد زیادی با مکانیک شوتزنی در بسکتبال آشنا شدید، زمان آن است که دانش خود را به کار بگیرید. استفاده از روش‌های ذکر شده در بالا ممکن است در ابتدا احساس ناشی و بی دست و پا بودن را در شما القا کند، اما اگر شما با آنها عجین شوید، به یک ماشین شوتزنی تبدیل می‌شوید.
شما دیگر رویایی در مورد گل کردن یک شوت که منجر به پیروزی شما می‌شود نخواهید داشت، چرا که شما قادر به انجام آن در واقعیت خواهید بود.
منبع: بسکتبال‌نویس