در این بسکتبال بالأخره افراد کی باید با هم کار کنند؟ کی باید اختلافات را کنار گذاشت و مشارکت و عدالت را حاکم کرد؟
مشکل کجاست؟ افراد؛ کار گروهی را یاد نگرفتند و اشتباهی در حوزه‌ی تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری نشسته‌اند یا؛ سوءاستفاده از قدرت سازمانی، اولویت اصلی برای روکم‌کنی و تصفیه حساب‌های شخصی با مخالفان و منتقدان شده است؟
پیشکسوت داوری بسکتبال می‌آوریم، آن‌چنان وابسته‌ی یکی دو داور و ناظر می‌شود که انگار دیگران وجود ندارند و همان‌هایی که مورد نظر آقایان هستند از آسمان آمده‌اند! یکی هیئت و ناظری را با هم می‌گیرد، یکی از آنسوی دنیاست اما اینجا لی‌لی به لالایش گذاشته می‌شود تا جایی که هم داور است هم ناظر! درجه‌ی مجتهد شدنش هم به لطف حضرات بالادستی انقدر بالا رفته که قبل از شروع مسابقه «داور یک» را می‌کند سرداور! طفلی سرداور همان بازی سیلی می‌خورد این آقا عین خیالش نیست!
آقایی که به خاطر حمایت فدراسیون، داور یک را سرداور کردی، فکر نکردی آن بنده‌ی خدا تا پیش از تصمیم خودسرانه‌ی شما، داوری‌اش را براساس داور یک تنظیم کرده و روی همین مورد تمرکز کرده است؟
این داوران و ناظران خودشان از خانواده‌ی بسکتبال هستند و توانمندی‌شان جای خود، اما قرار نیست همه نذورات و برکات آسمانی فدراسیون برای افراد خاص نازل شود! چرا نحوه‌ی رفتار پیشکسوتان داوری در حوزه‌های تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری نافی عدالت است؟ بنا بر توصیه‌کردن‌های خارج از عرف و عدالت شما، آیا یک نفر باید با قبولی ناظری فیبا سوت هم بزند؟ با نظارت‌های لیگ‌ها چه می‌کنید؟ چه افرادی با چه سوابقی را برای نظارت‌ها بکار می‌گیرید؟
آقای داور و ناظر بین‌المللی پیشکسوت! دوره‌ی محمود مشحون در حق شما کم ظلم شد؟ انتظار می‌رود افرادی که در دوره‌های مختلف در حق‌شان جفا شده است، وقتی به مقام و منصبی می‌رسند، خودشان جفا پیشه نباشند و در حق دیگران ظلم نکنند.
اعتراضات و گلایه‌ها را می‌بینم همه‌اش به خاطر بی‌عدالتی‌ها‌ست. کجا؟ در عدالت‌خانه‌ی فدراسیون بسکتبال! شما با بی‌عدالتی در کمیته داوران و مسابقات نمی‌توانید آرامش و اعتماد را به داوری برگردانید.