چند روز دیگر بسکتبال ایران در دوره جدید فدراسیون وارد سی و سومین ماه فعالیت میشود.
بسکتبال ایران طی این ماهها حال خوبی نداشت. در این مدت بر خلاف وعدهها و شعارهای پیش از مجمع انتخابی 9 اسفند 1400، اما هیچیک از آن وعدهها رنگ واقعیت به خود نگرفت حتی اوضاع این ورزش درجه یک کشور، نگرانکنندهتر از آنچه پیش بینی میشد، پیش میرود.
– بیبرنامگی در زمینهی زیرساختها، نداشتن ایدهی تجهیز و ترمیم امکانات
– تضعیف رسانهایشدن بسکتبال (شبکههای اجتماعی)
– فراری دادن حامیان مالی و بیبرنامگی در بازاریابی بسکتبال
– بیبرنامگی مطلق و ضعف مفرط در استراتژی لیگ برتر و کمتر شدن رونق حضور باشگاهها در لیگها
– از بین بردن قدرت تیمهای پایهای بسکتبال در آسیا و ایجاد سردرگمی و بلاتکلیفی در رویدادهای داخلی ردههای سنی
– تغییرات و جابهجاییهای مداوم و بیثباتی در کادر، عوامل تیم ملی و سردرگمی در نظام اداری فدراسیون بسکتبال
– نداشتن شفافیت در مسائل مالی؛ بودجه فدراسیون، درآمدزایی، و… از موارد متعدد سئوال و ابهامات پرشمار در اداره کردن فدراسیون بسکتبال است.
از طرفی «شکل متوازن سقوط» که پیش از این نیز بارها اشاره شد، علاوه بر ردههای سنی، لیگها، و… در مجموع همهی تیمهای بانوان و آقایان، ناکام مطلق بودند!
سال 1401 در همهی رویدادهای بینالمللی بسکتبال باختیم و ناکام ماندیم به غیر از برنز بازیهای کشورهای اسلامی در قونیه. تیم پسران 3×3 ایران به این عنوان دست یافت که بازیهای آن در تقویم فیبا نیست و برای بسکتبال سه نفره در رنکینگ فیبای سه نفره امتیازی ندارد.
از ۱ / ۱/ ۱۴۰۱ تا ۲۷ / ۷ / ۱۴۰۱
11 ناکامی بزرگ بسکتبال
– از دست دادن سهمیه جام جهانی 3×3 بعد از حذف از رقابتهای انتخابی آسیا
– از دست دادن سهمیه جهانی جوانان با کسب مکان پنجمی. (ایران میزبان رقابتهای قهرمانی آسیا بدون حضور تیمهای قدرتمند استرالیا و نیوزلند بود).
– از دست دادن سکوهای برتر آسیا و حذف از کاپ آسیا توسط تیم ملی که پس از سال 2011 سابقه نداشت.
– از دست دادن سهمیه نوجوانان جهان با کسب عنوان هشتم آسیا. (ضعیفترین نتیجه در کل ادوار).
– عنوان پنجمی در بین 8 تیم دسته دوم نوجوانان دختر آسیا و عدم صعود به دسته اول
– حذف تیم دختران از مسابقات جوانان آسیا توسط فیبا به دلیل اهمال فدراسیون و دیرکرد در اعلام آمادگی با وجود گذشت دو ماه از تمرینات دختران.
– لغو سفر پای پرواز دختران ایران به کاپ آسیا به دلیل اهمال فدراسیون بسکتبال در گرفتن ویزای سنگاپور.
– حذف تیم 3×3 مردان در رقابتهای کاپ آسیا.
– حذف دختران از بازیهای کشورهای اسلامی با وجود سطح پایین رقابتها و حضور تیمهایی با رنک پایین در 3×3.
– حذف تیم پسران 3×3 زیر 17 سال از رقابتهای کاپ آسیا.
– حذف تیم دختران 3×3 زیر 17 سال از رقابتهای کاپ آسیا.
ناکامیهای 1402
۱۳ فروردین ۱۴۰۲
تیم سه نفره ایران در مرحله یک چهارم نهایی کاپ آسیا بعد از پنج پیروزی متوالی، برابر نیوزیلند شکست خورد و حذف شد. همچنین حذف تیم ۳×۳ بانوان در مرحله گروهی این مسابقات.
۲۵ تیر ۱۴۰۲
تیم بسکتبال دختران زیر ۱۶ سال ایران با قبول شکست برابر فیلیپین در مسابقات دسته دو آسیا، از صعود به دسته یک بازماند.
۲۸ مرداد ۱۴۰۲
تیم دسته دومی بسکتبال زنان ایران با شکست مقابل اندونزی از راهیابی به کاپ آسیا دیویژن A بازماند.
۱۱ شهریور ۱۴۰۲
تیم ایران برای چهارمین بار پیاپی در جام جهانی حضور یافت. ایران در سال ۲۰۱۰ در رده نوزدهم (24 تیم)، در سال ۲۰۱۴ (24 تیم) در رده بیستم قرار گرفت و در سال ۲۰۱۹ بیست و سوم شد (32 تیم) و در سال ۲۰۲۳ در ضعیفترین عملکرد خود در رده سی و یکم از ۳۲ تیم جای گرفت! ایران بعد از باخت به برزیل، ساحل عاج و اسپانیا، در دور دوم نیز به فرانسه و لبنان باخت! کسب سهمیهی المپیک از دست رفت. همچنین با این نتیجه ضعیف، فرصت دیدارهای شانس مجدد المپیک ۲۰۲۴ پاریس را هم از دست دادیم.
این ضعیفترین نتیجه تاریخ حضور ایران در جام جهانی بود.
۲ مهر ۱۴۰۲
تیم بسکتبال پسران زیر ۱۶ سال ایران با شکست مقابل تیم ژاپن در رده ششم قاره کهن ایستاد. سهمیه جام جهانی زیر ۱۷ سال به ۴ تیم برتر رسید. ایران از کسب سهمیه بازماند.
8 مهر 1402
تیم ملی بسکتبال 3 نفره ایران در بازیهای آسیایی هانگژو از صعود بازماند. در بازیهای دوره 2018 جاکارتا برنز گرفته بودیم.
11 مهر 1402
تیم ملی بسکتبال ایران که جام جهانی را هم با شکستهای متوالی پشت سرگذاشته بود، در مرحله یک چهارم نهایی نوزدهمین دوره بازیهای آسیایی هانگژو چین، برابر فیلیپین شکست خورد و از دور مسابقات کنار رفت. این بدترین نتیجه بسکتبال ایران بعد از برنز2006، 2010 و نقره 2014 و 2018 در بازیهای آسیایی بود.
1403
– نقره تیم پسران 3×3 در کاپ آسیا و صعود به جهانی.
-حذف از جوانان دختر دسته دو آسیا (چهارم بین 7 تیم بالاتر از هنگکنگ، مالدیو و قرقیزستان).
– عنوان ششم و باز هم حسرت جام جهانی برای جوانان ایران.
– لغو سفر بانوان سهنفره به دلایل نامعلوم از مسابقات جمهوری آذربایجان با وجود اعلام آمادگی قبلی و تشکیل اردوها و تمرینات این تیم تا یک روز قبل از اعزام!
طی 33 ماه نظیر لغو سفر دختران به آذربایجان، مسافرتهای دیگری از سمت فدراسیون کنسل شد. برخی از آنها اهمالکاری فدراسیون در اخذ به موقع ویزا و دیرکرد در مکاتبات رسمی بینالمللی ذکر شده است.
علاوه بر ناکامیهای سریالی در بسکتبال ایران، متأسفانه شاهد حواشی پرشمار در اردوهای تیمهای ملی از ردههای سنی تا بزرگسال هستیم. همین اردوی آخر تیم ملی بسکتبال و در دیداری تمرینی و دستگرمی با یکی از تیمهای لیگ برتری، دعوا و درگیری لفظی ملیپوشان با داوران مسابقه به بیرون درز کرد.
همچنین تیم ملی بسکتبال تا پیش از دیدار با قطر (فرداشب)، طی 8 ماه بازی تدارکاتی بینالمللی نداشت!
این در حالی است که تیمهایی نظیر سوریه و فلسطین پس از انجام بازیهای تدارکاتی در قطر، وارد پنجره دوم کاپ آسیا شدند.
از دست دادن بازی تدارکاتی و تورنمنتهای بینالمللی نظیر ویلیام جونز در چین تایپه نیز یکی دیگر از مشکلات بسکتبال ماست. معلوم نیست چرا فدراسیون بسکتبال در این زمینه نیز اهمال و کمکاری میکند یا بدون برنامه است.
حذف افراد و دایره محدود و امن برای خودیها که با هر ناکامی از این تیم ملی به آن تیم ملی تکرار میشوند! از سئوالات بی جواب و ابهامات بزرگ در مدیریت فدراسیون بسکتبال است.
در حالی که بودجه فدراسیون به انضمام درآمد این فدراسیون از باشگاهها رقم قابل ملاحظهای را نشان میدهد اما تاکنون هیچگونه برنامهریزی بر اساس بودجهبندی سالیانه اعلام نشده است. مهمترین آن بیبرنامگی تیم ملی است که 8 ماه برنامهای نداشت!
طی 33 ماه نزدیک به 50 نفر در سمتهای مختلف اعم از کمیتههای فدراسیون یا تیمهای ملی، تغییر کردند یا جابهجا شدند یا کنار گذاشته شدند و رفتند!
انتخابات کمیسیونهای مربیان، ورزشکاران و داوران یکی از بحثبرانگیزترین کارهای فدراسیون بسکتبال بود که اخیراً صورت گرفت. انتخاباتی که مهلت آن با اعتراض یک داور به مراجع بالادستی تمدید شد و همچنان بحثهایی راجع به تابعیت مضاعف افراد در آن حاشیهساز شده است.
از دیگر مشکلات نگرانکننده در فدراسیون بسکتبال طی 33 ماه، «سناریوی دروغهای بیپایان» از طریق مسئولین یا کارشناسان فدراسیون یا برخی رسانههای همسو است.
تغییرات و جابهجایی در سطح مشاوران رسانهای و روابط عمومی فدراسیون بسکتبال خود گویای کم اهمیتی و بی اهمیتی به فعالیت رسانهای در فدراسیون است. این فدراسیون با دستهبندی رسانهها، در پیِ اختلافافکنی بین افراد بوده و با جابهجاییهای مداوم و به جز شکاف بین رسانهها هدفی ندارد. بیشتر از آنها به عنوان نیروی رایگان خود برای انتشار اخبار دروغ استفاده میکند.
یکی دو صفحه رایگان هم محل انگزنی، توجیه ناکامیها و پخش سناریوی دروغ توسط مؤافقان رئیس فدراسیون بسکتبال علیه منتقدان او شده است. بعضی از آنها، افراد مسئول در فدراسیون هستند که از طریق پیجهای شخصی به منتقدان میتازند. اخیراً نیز برای حمله به منتقدان یکی از صفحات مجازی را اجاره کردهاند.
رئیس فدراسیون بسکتبال اخیراً در گفت و گویی مدعی شد از سال 2017 با اضافه شدن استرالیا و نیوزلند تیمهای ردههای سنی ایران سهمیه جهانی نگرفتند. در حالی که در دوره ریاست او، ایران با وجود میزبانی و شرکت نکردن استرالیا و نیوزلند در مسابقات تهران، پنجم شد و سهمیه جهانی نگرفت.
همچنین قبل از دوره فدراسیون کنونی، تیم ایران در جوانان جهانی لتونی 2021، با استفاده از رنک فیبا حضور داشت که رئیس فدراسیون به آن اشاره نکرد.
یا، محمد امینی، استعداد و پدیده بسکتبال ایران در لیگ یک ایران با مهرام بازی کرد. در اردوهای تیم زیر 16 سال قبل و بعد از دوره کنونی فدراسیون شرکت کرد. سپس وارد لیگ فرانسه و تیمهای باشگاهی این کشور شد. با این حال به هیچیک از مراحل رشد این بازیکن اشارهای نشد به جز دعوت هاکان دمیر از او در تیم ملی!
نمونههای تعریف و تحریف در این 33 ماه به طرزی که به مخاطب اخبار عیرواقعی را القاء کنند، فراوان است. بعضیها هم که مجیزگویی را به حد اعلا رساندهاند. انگار این 33 ماه مبداء حرکت کل تاریخ بسکتبال ایران است!
اگرچه جامعه بسکتبال با ضعف و سوءمدیریت شدید در بسکتبال طی 33 ماه و با رگبار ناکامی، با دروغپراکنی فریب نمیخورد چون کاملا مشخص است انتشار این اخبار با چه اهدافی صورت میگیرد و پشت این سناریوهای تکراری و از مد افتاده چه کسانی هستند.
سناریوی دروغهای بیپایان، فدراسیون را با وجود ناکامیهای فراوان نزد مردم بیاعتماد میکند. نباید افکار عمومی را با دروغ و تزریق هیجانات کاذب در برگزاری مسابقات مانند لیگها و … به بازی و سخره گرفت. حالِ بسکتبال ایران خوب نیست و 33 ماه زمان کمی نیست. وقتی در همین مدت، وضعیت سایر حریفان را نگاه میکنیم، میبینیم علاوه بر استرالیا، نیوزلند، چین و ژاپن که رقبای اصلی ما هستند، تیمهای اردن، لبنان، فیلیپین، حتی سایر کشورهای عربی در بسکتبال با تابعیت دادن به بازیکنان آمریکایی گامهای رو به جلو برداشتند.