سوابق آزاده زمانپور در بسکتبال به قبل از اسفند 1397 برمی‌گردد. خیلی سال‌ها پیش از آن سال، او بازیکن بود. از بازی در تیم‌های باشگاهی که قهرمانی در ایران دارد تا تیم ملی که بازی کردن در روزگاران سخت آن را تجربه کرد. بازیکنی در دوران‌های نمی‌شود گفت خوب برای دختران به خاطر محدودیت‌های فراوان اما با خاطرات بیادماندنی بسکتبال. در تیم‌های اصفهانی بازی کرد و با تیم ملی بسکتبال به مسافرت‌های خارجی رفت. مسافرت خارجی در زمانی که وقتی می‌گفتند تیم ملی بانوان بسکتبال به خارج از کشور رفت همه هاج و واج به آنها نگاه می‌کردند!
نسل آزاده زمانپور در طول دهه‌ی 80، نسلی بود که دیده نشد اما الهام‌بخش نسل بعد از خود شد.
اسفند 1397، آغاز دوره‌ی تازه‌ای برای آزاده زمانپور بود. او که از چند سال قبل‌تر به کار مربیگری مشغول شده بود، در این سال با تیم دانشگاه آزاد به قهرمانی در لیگ برتر بسکتبال بانوان باشگاههای ایران نائل آمد. دانشگاه آزاد در طول دهه‌های 80 و 90 از مدعیان بسکتبال باشگاهی بود که آزاده زمانپور یک بار دیگر بر افتخارات این تیم افزود.
آن روزها زهرا عدالتکار، شیدا شجاعی و آینا گوکوا، دختر بسکتبالیست ترکمنستانی، برای تیمش بازی می‌کردند و زمانپور به همراه زهره خالقی مربی دانشگاه آزاد، بر قله ایستادند.
چند ماه بعد، تیم دانشگاه آزاد با همه‌ی اسم و رسمی که در تاریخچه‌ی لیگ برتر داشت منحل شد اما آزاده زمانپور به عنوان مربی همراه تیم سه‌نفره دانشگاه آزاد در رده بندی مسابقات دانشجویان جهان برابر سنگال به میدان رفت و با پیروزی در این بازی به مدال برنز مسابقات رسید. این اولین مدال جهانی است که آبان 1398 توسط بانوان بسکتبالیست ایران در یک رویداد بین‌المللی بدست آمد.
او مربی همراه تیم سه نفره بانوان زیر 23 ساله‌های ایران در مسابقه‌های مختلف از جمله جام جهانی زیر 23 ساله‌ها به میزبانی چین و بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا بود.
برای فصل 1399 و 1400، آزاده زمانپور به عنوان سرمربی تیم نامی‌نو اصفهان انتخاب شد. در این تیم مژگان خدادادی بازیکن باتجربه تیم اصفهانی، از همبازیان آزاده در تیم ماکارونی جهان قزوین در سال 1391 بود. دوران نامی‌نو همزمان با مربیگری آزاده زمانپور در تیم ملی بسکتبال شد.
شایسته متشرعی سرمربی و آزاده مربی، همراه با اعضای تیم ملی بسکتبال بانوان برای نخستین بار بعد از بهمن 1357، آبان 1400 به مسابقات کاپ آسیا سطح دو اعزام شدند.
آزاده زمانپور در لیگ باشگاههای فصل 1400، هدایت تیم اکسون تهران را بر عهده داشت که با عنوان سومی در سری 2 پیروزی و یک باخت برای این تیم مقابل نفت آبادان به پایان رسید.
زمانپور که در آرارات اصفهان نیز سابقه‌ی مربیگری دارد، در ادامه‌ی دوران مربیگری خود، فصل 1402 نیز یک بار دیگر به تهران آمد و انتخاب تیم تازه تأسیس مهرسان بر روی نیمکت این تیم در لیگ برتر شد. او با مهرسان تا فینال با بهمن ملاقات کرد و در نهایت نایب قهرمان لیگ برتر شد.
بعد از کناره‌گیری مهرسان در فصل جاری رقابت‌ها، آزاده زمانپور به آبادان رفت تا هدایت تیم پالایش نفت را برعهده بگیرد. هم‌اینک سه بازی از این رقابت‌ها با سه برد برای آزاده در جریان است.
او همچنین تابستان امسال را به عنوان مربی تیم ملی، با تمرینات النی کاپوچیانی، سرمربی یونانی تیم ملی بانوان پشت سر گذاشت.
مسیر رشد
آزاده زمانپور برای رشد در مربیگری تمرکز کرده است. او در مدت 9 سال کار حرفه‌ای‌تر در بسکتبال سعی می‌کند از اشتباه‌های خود کم کند و با تجربیات این سال‌ها، کارها را به روش درست انجام دهد. نتیجه‌گیری در مربیگری بخش مهمی از کار است چون نتیجه نگیرید برکنار می‌شوید با این حال آزاده زمانپور تلاش می‌کند علاوه بر نگاه نتیجه‌گیری (با نتیجه‌گرا فرق دارد)، فلسفه‌ی خودش را برای توسعه بازیکنان بکار بگیرد. همیشه بازیکنان با استعداد در تیم او دیده می‌شوند. مانند امسال فرناز خدامرادی و شمیم نوری. نشانه‌هایی از علاقه‌ی او به کار با جوانان در کنار باتجربه‌ها، شخصیت و تحصیلات در تیم‌هایی با سطح قهرمانی. درست است که مسائل مالی باشگاهها در بسیاری از زمینه‌ها به مربیان کمک می‌کند و به ایجاد فرصت‌های بیشتر می‌انجامد، اما بی‌ثباتی و موقعیت لرزان مربیگری فرصت و انرژی زیادی را از مربیان مستعد می‌گیرد. با این حال، آزاده زمانپور در فصل‌های تیمداری و به دنبال فلسفه مربیگری خود روی مسیر رشد تمرکز کرده است. رشد «خود» و «بازیکنان». این اشتیاق او از علایق‌اش برای «آموختن» در کنار یک مربی خارجی پیداست. او در پی کمپ، کلینیک و مطلب مربیگری است. یک آکادمی در اصفهان دارد تا «زبان آموزش» را مدام تکرار کند حتی در زمان‌های هدایت یک تیم در سطح قهرمانی.
آزاده زمانپور به لطف گذراندن دوره‌های مربیگری متفاوت، به نظرم به نسبت سال‌های قبل، در توسعه مربیگری تسلط بهتری دارد و به استانداردهای کارش احترام می‌گذارد.