رقابتهای بسکتبال بانوان باشگاههای ایران با ۸ تیم از فردا آغاز میشود.
در ادامهی روند نزولی لیگهای بسکتبال خانمها و آقایان ایران و بعد از قرعهکشی لیگ مردان، قرعهکشی لیگ بانوان نیز چند روز پیش انجام شد. لیگ بانوان بدون تغییر و با پیش بینی افت خاص و ضعیفتر شدن تیمها به لحاظ کمی و کیفی، از فردا به جریان میافتد.
پیش از شروع رقابتها میتوان رقابت سه تیم نفت آبادان، بهمن و سحر را حدس زد. این تیمها برای قهرمانی بازی خواهند کرد. به جز نفت که مجاز به گرفتن بازیکن خارجی نیست اما داخلیهای مطرح و ملی را جذب کرده است، سرنوشت دو تیم دیگر در مصاف با این تیم را سهمیهی بازیکن خارجی با یکی دو چهرهی خاص مشخص میکنند.
پس از مشخص شدن تعداد تیمهای فصل جاری و اخباری که با واکنشهای هیجانی از نقل و انتقالات تیمها به گوش میرسد، نباید از لیگ برتر بانوان انتظار «فرصتسازی»های جدید داشت. تیمها کمتر شدهاند (۸ تیم) و پس از انحلال تیمی مثل مرسان همان چهرههای همیشگی بین دو سه تیم پخش شدهاند. بدون امیدواری به معرفی پدیدهها و چهرههای جدید در لیگی که در آن هنوز ظاهراً بازیکن بالای ۵۰ ساله بازی خواهد کرد!
آنچه که پیش از شروع بازیها پیداست، «لیگهای انسدادی» است که مثل لیگ برتر بسکتبال مردان، فرصتسازیهای جدید در آن امکانپذیر نیست. وقتی که در لیگ برتر مردان، یکسری از تیمهایی دلالمسلک و شکننده برای به حدنصاب رسیدن تعداد، شرکت میکنند و به جای بسکتبال، امیدوارند تا در «شرطبندی» خوش شانس باشند، در بسکتبال بانوان هم باید با «استخاره» و «فال» منتظر فرصت جدید و شناسایی چهرهی جدید بنشینیم.
این باور غلط که همزمان با انحلال یک تیم، بازیکنان آن با انتقال به تیم جدید، تأثیری روی بسکتبال میگذارد، به جز هیجانی کردن موقت فضای بسکتبال کمکی به این ورزش نمیکند. چه بسا این اتفاقات سالهاست تکرار شدهاند اما نتیجهای عاید بسکتبال نشده است به جز افت تدریجی و سیر نزولی بسکتبال که همچنان در شیب نزولی آن قرار داریم.
باز در لیگ برتر بانوان از «شرطبندی» نشنیدیم (اگر هست به ما بگویید)، اما اتکاء به شانس و اقبال و استقبال از سایتهای شرطبندی در لیگ برتر مردان، تمرکز واقعی را بر بسکتبال «دلالمسلکی» گذاشته است. در حالی که همان کار را هم اگر بلد بودیم و انجامش میدادیم شاید با این «بحران فرصتیابی» در لیگهای ایران روبرو نمیشدیم.
این لیگها که امسال سعی شده تا قرعهکشی آنها با آفتابه لگن هفت دست شام و نهار هیچی برگزار بشود، نه دورنمایی از تقویت بنیه ضعیف شدهی تیمهای ملی را به ما نشان میدهد و نه امیدواری به تعمیم و تجهییز زیرساختهاست. نه از کادرسازی تیمها و تقویت باشگاهها اثری پیداست و نه برندسازی و بازاریابی و مناسبات اقتصادی دارد به جز همان دلالمسلکی تحت پوشش گاه با یکسری مربیان مرد و اسمهای پرطمطراق مشارکت تلویزیونی با نمایش کت و شلوار پوشانِ سطح فکرِ پیژامهپوش.
تیمهای بانوان: نفت آبادان، بهمن، فراورشریف، پاس، گاز، داتیس یزد، فولاد هرمزگان و سحر.