در نخستین دوره‌ی بازی‌های آسیایی، ۵ تیم به میدان رفتند. چین و پاکستان غایب بودند. کره‌ای‌ها به دلیل جنگ بین دو کشور نیامدند. از تیم‌های بسکتبال مقتدر آن زمان، ژاپن و فیلیپین بودند که تیم ایران به هر دوی آنها باخت و در پایان رقابت‌های بسکتبال بازی‌های آسیایی سوم شد و برای کاروان ورزش ایران مدال برنز گرفت.
اولین حضور و برنزی که ۵۵ سال پس از آن دست نخورده ماند.
این مدال 10 مارس 1951، مصادف با 20 اسفند 1329 به دست آمد.
در این روز بازیکنان تیم ملی بسکتبال توسط ایندیرا گاندی دختر جواهر لعل نهرو (نخست وزیر وقت هند) مدال برنز رقابت‌ها را بر گردن انداختند. (عکس)
«فیلیپین دو بازیکن قدبلند داشت. همه‌ی گل‌ها رو همون دو تا می‌زدند. ژاپنی‌ها سه‌تایی می‌افتادند سر بازیکن صاحب توپ ِ ما.
ما هم بد کار نکردیم. اختلاف امتیازات‌مون زیاد نبود…». صلبی.
ایران 34 – ژاپن 40
ایران 63 – هند 52
ایران 41 – فیلیپین 65
ایران 84 – برمه 38
اعضای تیم ایران:
حسن خالق‌پور، کمال مشحون، رضا معصومی، کامبیز مخبری، علیرضا اوشار، حسین رضی، ماشالله صفی‌آریان، ابوالفضل صُلبی، حسین سرودی و حسین صعودی‌پور.
سفر کاروان ورزشی ایران در پایان بازی‌ها با دلهره و ترس برای اعضای تیم ملی بسکتبال و سایر سرنشینان یکی از هواپیماها در حال بازگشت به پایان رسید.
۴ هواپیمای داکوتای دو موتوره که کاروان ایران با سه فروند آن رهسپار دهلی شده بود در مسیر برگشت به تهران بودند که یکی از آنها در آسمان دچار نقص فنی شد.
ورزشکاران از جمله بسکتبالیست‌ها، خبر از کار افتادن یکی از موتورها را توسط خلبان شنیدند و دلهره و اضطراب وجودشان را فرا گرفت.
با اعلام خلبان تا زمان فرود اضطراری باید چمدان‌ها را بیرون پرت کرده! تا هواپیما سبک‌تر شود! چمدان‌ها به بیرون پرتاب شد و هواپیما فرود اضطراری داشت و ورزشکاران پیش از وقوع یک حادثه جان سالم به در بردند!…
صلبی گفت آن چمدان‌ها علاوه بر وسایل شخصی ورزشکاران، با سوغاتی‌های هند برای خانواده‌های خود پر شده بود!
از تیم ایران در نخستین دوره‌ی بازی‌های آسیایی تنها حسین رضی در قید حیات است.