روزهای النی کاپوجیانی

روزهای النی کاپوجیانی

او زنی پویا، با ذهنی سرزنده و صادق است.

او عاشق پیروزی است. می‌داند چگونه از شکست درس بگیرد.

النی کاپوجیانی تصمیم گرفت در کنار پاناتینایکوس و پس از سفر به لبنان و مربیگری در آنجا، این بار هدایت تیم ملی بسکتبال ایران را بر عهده بگیرد.

ایران یک چالش قوی و لبنان یک تجربه زندگی است

پیشنهاد تیم ملی ایران چگونه مطرح شد؟ آیا قبل از دادن پاسخ مثبت تردیدهایی وجود داشت؟

النی می‌گوید:

مدیرم این پیشنهاد را به من داد. برای من یک چالش است. دوست دارم ببینم چگونه می‌توانم یک تیم را بهبود ببخشم. حضور تیم زنان ایران در فیبا آسیا ضعیف است و من دوست دارم به چیزهای بیشتری برسم. جامعه‌ای متفاوت با مشکلات برای مردم و به ویژه برای زنان.

می‌خواستم از نزدیک با این وضعیت آشنا شوم، ببینم چگونه می‌توانم در آن کار کنم و چگونه می‌توانم کمک کنم.

سازگاری آسان بود؟ آیا چیزی وجود داشت که کار را برای شما سخت کند؟

نه، به خصوص مردم با من کاملاً خوب رفتار می‌کنند، آنها مهمان‌نواز هستند و در هر چیزی که نیاز دارم به من کمک می‌کنند. غذا بسیار خوب است. محدودیت‌هایی وجود دارد، اما من آنها را پذیرفته‌ام و باید آنها را رعایت کنم. اینها مربوط به لباس و رفتار در مکان‌های عمومی است.

وضعیت بسکتبال بانوان در ایران چگونه است؟ آیا از امکانات راضی هستید؟

زنان بسکتبال را دوست دارند، بازی و تماشا می‌کنند. در زمین‌هایی که زنان بازی می‌کنند، فقط زنان تماشا می‌کنند. محدودیت وجود دارد.
ما در همان استادیوم تیم ملی مردان تمرین می‌کنیم. بسکتبال زنان مانند بسکتبال مردان نیست. هر چند جا برای پیشرفت وجود دارد.

این مطلب را هم مطالعه کنید؛  ادامه آشفتگی در بسکتبال و سکوت رییس فدراسیون / آقای داوری شما وسط لیگ آمدی

روزهای النی کاپوجیانی

وقت آزاد

النی کاپوجیانی سرمربی تیم ملی بسکتبال بانوان در مورد وقت آزاد خودش می‌گوید:

من در کامپیوتر گشت و گذار می‌کنم، تلویزیون تماشا می‌کنم، برای غذا خوردن بیرون می‌روم و به تئاتر می‌روم. من روستا و دریا و ملاقات با مردم دوست داشتنی را دوست دارم.

چگونه خود را در یک کلمه / عبارت توصیف می‌کنید؟

سرزنده. من فردی هستم که به دنبال شعله و رویاهای خود می‌رود.

الگو

اوبرادویچ را تحسین می‌کنم و به او احترام می‌گذارم. من تحت تاثیر شخصیت و مشخصات او هستم. برای من متمایز است.

شکست

لحظات بد بخشی از بازی است و نیازی نیست بیش از آنچه باید در ما بمانند. من درس را می‌گیرم، از خود انتقاد می‌کنم و به پیشرفت می‌پردازم.

فلسفه

برنده شدن! کسانی که در ورزش فعالیت می‌کنند، احساس رقابت و برنده شدن را در خود ایجاد کرده‌اند. من می‌خواهم برنده شوم. من دوست دارم بسازم، وضعیت را بهبود بخشم.

 

دیدگاهتان را بنویسید