ناکامیهای بسکتبال این بار با حذف تیمهای 3×3 دختران و پسران در کاپ آسیا مالزی تکرار شد.
تیمهای دختران و پسران 3×3 ایران در مجموع 5 بازی با یک برد مقابل تایلند (پسران) و 4 باخت به چین تایپه و مالزی (دختران) همچنین ژاپن و چین تایپه از دور رقابتهای زیر 17 سالههای کاپ آسیا حذف شدند.
در اوضاع کنونی جامعه ایرانی، بسکتبال اولویت خیلیها نیست اما یکی از ورزشهایی که طی چند سال و با شیب سریعتر در چند ماه گذشته رو به ویرانی رفت، بسکتبال است.
پس از آن گذشته باشکوه، حالا دیگر در هر تورنمنتی که تیمهایمان حضور مییابند، دست و دلمان میلرزد که چه اتفاقی میافتد. با این همه اتفاقات بد و حال بد بسکتبال، مدیریتی نیست که جلوی افتضاح شکستهای توأمان را بگیرد. فرقی هم نمیکند در خانه بازی کنیم یا بیرون از خانه. چون خانه از پایبست ویران است.
ریاست جواد داوری در فدراسیون بسکتبال از 9 اسفند 1400 تاکنون هزینههای سنگینی را به بسکتبال تحمیل کرد. هزینههایی از یک انتخاب اشتباه که دودش به چشم بسکتبال میرود. به چشم خیلی از همانهایی که چشمانشان را در روزهای انتخابات ریاست فدراسیون بستند اما موقعی باز کردند که کار از کار گذشته بود.
شکست و ناکامی در تمامی سطوح با انتخاب و انتصابات غلط. باور کنید تعداد باختها و ناکامیهای بسکتبال در این مدت از دستمان دررفته است.
ناکامی فقط در تعداد باختها نیست بلکه جواد بنیانهای یک ورزش با تاریخی 100 ساله را بسوی ویرانی برده است. از انتخاب دبیر و انتصاب افراد بی ربط و غیر مرتبط در برخی پستها تا جابهجاییهای نامفهوم مربیان در ردههای ملی، برخورد لجوجانه با برخی باشگاهها و بدترین صورت قضیه ایجاد بی تفاوتی در جامعه بسکتبال که برایشان سرنوشت این ورزش اهمیتی ندارد.
با این حجم از منابعسوزی که جواد به راه انداخته و با این امید که با چند نیروی نیمچه ارزشی و از کار افتاده وزارت ورزش و جوانان فقط بتواند به امورات خود و چند تن از دوستانش ادامه بدهد حال بسکتبال روز به روز بدتر از این میشود.
تدبیر راهبردی
مجمع بسکتبال کجاست؟ وظیفهاش چیست؟ در قبال ناکامیهای متعدد بسکتبال از حذف تیمها در انتخابیهای جام جهانی گرفته تا کاپ آسیا و نتایج نومیدکننده ردههای پایه (نوجوانان، جوانان، 3×3 زیر 17 سالهها و …)، چه مسئولیتی دارد؟ چرا فدراسیون از وجود نیروهای متخصص خالی شد و افرادی با کمترین ضریب هوشی و … مسئول دفتر و … اشغال کردهاند؟
اعضای محترم مجمع! شما به شخص جواد داوری نه، بلکه در قبال نسلهای بسکتبال مسئولیت و تعهد دارید.
لطمات به بسکتبال در این چند ماه علاوه بر تکرار ناکامیها، سبب نگرانی در تحقق فعالیت نسلهای آینده شده است. در این راستا بیندیشید و معقولانه در مورد سرنوشت این ورزش به جمعبندی و نتیجهگیری برسید.