ورود افراد با رعایت شرایط از پیش تعیین شده در آیین نامه انتخابات وزارت ورزش و جوانان منعی ندارد اما در مراحل بعدی نهادهای نظارتی و مراجع ذیصلاح برای تعیین صلاحیت افراد و شرکت آنها در انتخابات وظیفه دارند اصلح‌ترین گزینه‌ها را با رعایت معیارهای در نظر گرفته شده برای مدیریت فدراسیون به اعضای مجمع معرفی کنند.
با توجه به زمان 120 روزه بررسی مدارک نامزدها که طبق اساسنامه جدید طولانی‌تر از دوره‌های گذشته شد، ندیدم کسی حاضر به ارائه برنامه‌هایش آن هم در زمان ثبت نام یا پیش از بررسی صلاحیت‌ها شود اما نامزدهای مجمع انتخابی بعد از تعیین صلاحیت تا روز برگزاری مجمع، برای ارائه برنامه‌های خود فرصت کافی دارند. چه بسا بعضی از آنها نیز می‌توانند در قالب گفت و گو با رسانه‌ها، جامعه بسکتبال را در جریان کلیت برنامه‌های خود قرار بدهند. بنابراین برای شناخت خط مشی و سیاستگذاری نامزدها قدری صبور باشیم.
در قسمت قبلی مشکلاتی را در کلیت جامعه امروز ایران برشمردم با این وجود همیشه جامعه بر فرد مقدم است و فرد فقط در سایه عضویت چه به عنوان یک کارمند یا رییس یک فدراسیون است که هستی اجتماعی پیدا می کند بنابراین باید با تعاملات سروکار داشته باشد نه تفکرات انتزاعی.
خیلی‌ها در تحلیل فدراسیون بسکتبال، جامعه بسکتبال را کنار می‌گذارند در صورتی که فدراسیون در دل جامعه است و اشتراکاتی با هم دارند که نمی‌توانیم هر دو را به صورت جداگانه بررسی کنیم.
بعد از انتخاب رییس فدراسیون، این نهاد اجتماعی باید نقش‌های خود را بازشناسد و ساختار بسکتبال را در سایه کار جمعی احیا کند.
رییس فدراسیون بسکتبال باید گشوده به تجربه‌های دیگران باشد. تجربه‌های مشارکتی. عقل جمعی و فعالیت به مثابه مشارکت. انتخابات بسکتبال با تحرک اجتماعی به همه اجازه می‌دهد به هر رده‌ای برسند. در روزهای باقی مانده تا انتخابات، گفت و گو کنیم و بر اعتبار تجربه‌های مشارکتی بیفزاییم. خواسته‌های ما از نامزدها بدون کنار کشیدن خودمان با نقش‌هایی که در آینده باید ایفا کنیم، معیار استاندارد داشته باشد و حتی با برنامه‌های شبه مناظره‌ای منتهی به مفاهمه در مورد یک نامزد به اجماع برسیم…
پایان قسمت پنجم…
مجموعه این مباحث را هر روز در سایت خانه بسکتبال ایران دنبال کنید.