چرخش سریع توپ؛ اساس شکست «دفاع جاگیری» است تا مدافعان را دچار سردرگمی کند.
در این نوع دفاع، مبنای حرکت مدافعان بر اساس حرکت توپ در منطقه است بنابراین با سرعت دادن به پاس‌ها در حمله، «تعادل ذهنی» مدافعان به‌هم می‌ریزد.
بازیکنان شوتزن علیه این دفاع کمک می‌کنند.
حتی بازیکنان پوزیشن‌های 4 و پُست با توانمندی شوتزنی سه امتیازی، علیه این دفاع اختلال ایجاد می‌کنند.
«ریباند حمله» با موقعیت‌های متناسب در حفره‌های دفاع جاگیری، از نکات مهمی است که تیم حمله باید علیه این دفاع بداند.
نکته بعدی «حمله انتقالی» است.
استقرار مهاجمان علیه دفاع جاگیری سخت‌تر است و گاهی بازیکنان در امتیازگیری با مشکل روبرو می‌شوند اما یک ترانزیشن قوی (حمله انتقالی) منجر به استفاده از ضد حملات برای امتیازگیری می‌شود.
زمانی که مدافعان در روتیشن (چرخش) دفاعی به مشکل می‌خورند و برای جابه‌جایی، «هماهنگی» ندارند، مهاجمان باید با پاس‌های دقیق و بلند نظم دفاعی حریف را برهم بزنند.
در دفاع جاگیری، هر مدافع مسئولیت دفاع از یک مهاجم را در منطقهٔ خود دارد بنابراین قرار گرفتن دو مهاجم در یک منطقهٔ دفاعى (اضافه بار)، منجر به از هم‌پاشیدگى تمرکز مدافعان مى‌شود.
مربی و آنالیزور بسکتبال
علیرضا امیری
ممنون از مطالب خوب و مفید تون