چه جاهایی از یک سوراخ دو بار گزیده شدن بهتر است؟
این روزها که سرمان گرم کارهای خودمان است آنهایی که با ذهنیت ثابت دستهی حسنعلی و حسینعلی مینویسند به جای بازی در زمین نامزدهای مورد نظرشان در زمین ما بازی میکنند.
ما را وارد بازی خودشان میکنند چون سعی در تخریب یکی از نامزدها دارند در حالی که ما از رقابت نامزدها بی خبریم و نمیدانیم کدامشان رقابت نزدیک با دیگری دارد اما این افراد پیشاپیش ما را یک سر این رقابت گذاشتهاند.
اولین سوال این است که چرا اخبار مربوط به رنگآمیزی سالن آن هم در مطلبی که توضیح داده شده بازیکنان و تیمها باید نظر بدهند، گزاره این افراد برای مستنداتشان شده تا از این طریق بگویند فلانی با بهمان نامزد است؟
نکته دیگری که دوستان در امر کار رسانهای فراموش کردهاند انتشار اخبار است که هر رسانهای میخواهد اولین رسانهای باشد که اخبار را منتشر میکند بنابراین با انتشار خبر استعفای رئیس یک هیئت با وجود ارتباطاتی که بین هیئتها وجود دارد، این نتیجهگیری از اساس غلط است که «عدهای بخواهند از آن برعلیه دیگری استفاده کنند».
جالب است این روزها برخی افراد چشمان خود را بر روی کسانی که سالها یاد گرفتند بدون فدراسیون مشحون یا طباطبایی در بسکتبال کار کنند، بستهاند و با ذهنیت از پیش ساخته شده الان کوچکترین فعالیتشان را به نفع فدراسیون تعبیر میکنند یا علیه نامزد منتخب خودشان.
نامزد مورد نظر برای آنها شده بزرگترین و مهمترین کار، به همین دلیل افرادی را که سالها به آنها جفا شده را فراموش کردهاند. رنگآمیزی سالن آزادی در حد احترام به تیمها به آن پرداخته شد چه بسا دیروز در سالن آزادی بودیم و دیدیم انتخاب رنگ برای زمین مناسب نیست.
همین افراد میخواهند تلاش و فعالیت دیگران را بی ارزش و کوچک جلوه دهند و القا کنند که این افراد به ظاهر چهره انقلابی؛ حالا تسلیم جبر روزگار شدهاند یا قرار است از یک سوراخ دوبار گزیده شوند.
در چنین شرایطی ای کاش همه در زمین بسکتبال بازی کنند و بدانند اگر حامی نامزدی هستند (حق هر کسی است)، نباید با ذهنیتهای اشتباه و پیشداوریهای خود دیگران را مقابل هم قرار بدهند چون در حل مسأله کمکی نمیکند.
بدانند اگر از یک سوراخ دو بار گزیده شدن (به تعبیر دوستان) بهتر است چون باز میتوان ادعا کرد حداقل از توی «سوراخ» تحت نظریم!
بدانند زمان انتخابات بهترین زمان برای شناخت چهرههایی است که ثابت کردند نه تنها به اول صف و آخر صف اعتقادی ندارند بلکه موجودیتتان را در بسکتبال انکار میکنند!
افشین رضاپور