سایت خانه بسکتبال ایران؛برای یک اجرای تماشایی دوباره به «تیم رویایی» در سال 1992 برگردیم. المپیک بارسلونا.
یکی از جنبه‌های بازی به سرعت مورد توجه بازیکنان قرار گرفت:
«بدون شکست» با این شیوه ؛ «ضد حمله».
تیم ایالات متحده توپربایی می‌کرد و ناگهان مایکل جردن، کلاید درکسلر و اسکاتی پیپن به سمت خطوط باز می‌شدند. یا مجیک جانسون، لری برد و چارلز بارکلی. یا جان استاکتون، کارل مالون و کریس مولین.
شما موافقید که این ترکیب تقریباً یک تالار مشاهیر بود.
لحظات بازی، ضربان قلب تماشاگران را بالا می‌برد با پیش بینی اینکه چه عظمتی در بسکتبال رخ می‌دهد.
یک پاس درخشان از «مجیک» با یک اشارۀ مچ دست و فریاد BELIEVE MAGIC. «زبان» جوردن به عنوان یکی از شگردهای او! در مقابل حریف، جنبیدن تمام وقت براى گرفتن توپ توسط سِر چارلز روی سبدها و دانک‌های رابینسون…